Περίοδος Γενάρη-Φλεβάρη: ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗΛΕΦΩΝΗΤΕΣ ΤΟΥ Ο.Τ.Ε.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ «NOT READY»…

…το διάλειμμα άλλωστε μόνο τα αφεντικά βλάπτει


«Η φάμπρικα δεν σταματά, δουλεύει νύχτα-μέρα
Και πως τον λένε τον διπλανό, να τους ρωτήσω δεν μπορώ, ούτε να πάρω αέρα
Είμαι το νούμερο (1188)8, με ξέρουν όλοι με αυτό,
κι εγώ κρατάω μυστικό ποιο είναι το όνομα μου»

Στην θέση που κάθεσαι εσύ για ένα 12μηνο, επαναλαμβάνοντας νούμερα, ονόματα κι οδούς, εξυπηρετώντας την διακίνηση των πληροφοριών που έχει ανάγκη ο ρυθμός παραγωγής του καπιταλισμού, έχουμε περάσει και πολλοί από εμάς. Έχουμε σκοτώσει πολλά 3 ώρα από την ζωή μας με τα 400κάτι ευρώ να μας φαίνονται ισχυρό δέλεαρ σε σχέση με άλλες κακοπληρωμένες δουλειές. Έχουμε μιλήσει όπως κι εσύ με άπειρους ανθρώπους χωρίς να έχουμε πραγματικά επικοινωνήσει με κανέναν, έχουμε νοιώσει την ανάγκη να πατήσουμε «not ready» για να ξεφύγει λίγο η ζωή μας από τον έλεγχο της μηχανής, έχουμε ακούσει κι εμείς τις φωνές του/της επιτηρητή/τριας να επιστρέψουμε γιατί «ξεπεράσαμε το επιτρεπτό όριο» διαλείμματος» (που κανείς τους δεν φρόντισε να μας πει ποιο πραγματικά είναι).

Οι φοιτήτριες/τες που δουλεύουν στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ ή των άλλων ιδιωτικών εταιρειών είναι ένα κατεξοχήν παράδειγμα νέου εργαζόμενου σε συνθήκες επισφαλούς/ελαστικής εργασίας. Οι φοιτήτριες/τες για τα αφεντικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από έναν ωκεανό σκλάβων, μέσα από τον οποίον μπορούν να ψαρεύουν ανά έτος εξαρτήματα εργατικής δύναμης που έχει ανάγκη η μηχανή τους, τα εξαρτήματα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να αποκομίσει περισσότερα κέρδη. Κέρδη που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την ανάγκη των (νέων) ανθρώπων για ζωή, επικοινωνία, ελεύθερο κι όχι νεκρό χρόνο. Τα αφεντικά επίσης εκμεταλλεύονται την ανάγκη των φοιτητών να δουλεύουν λίγες ώρες για να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις σπουδές τους, παρουσιάζοντας ως «ευεργεσία/χάρη» το γεγονός ότι δουλεύουμε χωρίς συλλογικά δικαιώματα, υπό άθλιες κι ανθυγιείνες συνθήκες μπροστά από μια οθόνη, λες και θα έπρεπε να τους είμαστε κι ευγνώμονες για τα ψίχουλα που μας δίνουν. Ψίχουλα που μπορούν να μετατραπούν σε δόλωμα για περισσότερη παραγωγικότητα, σε περίπτωση που «τσιμπήσουμε» στα «μπόνους» που δίνουν σε περίπτωση που γίνουμε τελείως ρομπότ κι εξυπηρετήσουμε ακόμα περισσότερους πελάτες. Για τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες και τα συνδικάτα τέλος, δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από έναν αστερίσκο στις συμβάσεις που υπογράφουν με τα αφεντικά για κατάργηση της μονιμότητας των εργαζομένων και την αντικατάσταση τους από νέους/ελαστικούς και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενους σαν εσάς, σαν εμάς.

Αυτή την στιγμή χιλιάδες φοιτητές βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, έχουν καταλάβει τις σχολές τους σε όλη την Ελλάδα και κατεβαίνουν δυναμικά στον δρόμο, αντιστεκόμενοι στην επέλαση του κεφαλαίου στην εκπαίδευση. Αντιστεκόμενοι στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και στην κατάθεση του νέου νόμου-πλαίσιου, που θα φέρουν περισσότερο ανταγωνισμό και πειθάρχηση των φοιτητών μέσα στις σχολές, ανταγωνισμό και πειθάρχηση που βιώνουμε ήδη στις δουλείες που πολλοί από εμάς πιάνουμε. Αντιστέκονται συνολικά ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που έχει ως στόχο να γίνουμε φοιτητές-φυτά που θα μαζεύουμε ατομικές μονάδες και μπόνους μαθητέιας-προϋπηρεσίας, μέσω των οποίων θα κρίνουν τα αφεντικά αν είμαστε κάθε στιγμή άξιοι για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους κι όχι των αναγκών μας. Για να γίνουμε εργαζόμενοι-ατομικές μονάδες, χωρίς συλλογικά δικαιώματα, που κάθε ώρα και στιγμή θα μπορούν να μας απολύουν και να μας στέλνουν για «επανακατάρτιση», αν δεν είμαστε αρκετά παραγωγικοί-υπάκουοι.

Θεωρούμε και το λέμε και στις αποφάσεις μας, ότι η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση σχετίζεται άμεσα με την εργασιακή αναδιάρθρωση, με τις συνθήκες δηλαδή κάτω από τις οποίες παράγουμε υπεραξία είτε μέσα στις σχολές (έρευνες/πρακτική άσκηση/άμισθη εργασία) είτε έξω από αυτές (τηλεφωνικά κέντρα, φυλλάδια, σερβιτόρες, ντελίβερι κτλ.). Αυτό που λείπει από το φοιτητικό κίνημα είναι να εξαπλώσει την αντίσταση του κι έξω από τις σχολές, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους χώρους εργασίας φοιτητών, σαν τα κάτεργα του ΟΤΕ. Νομίζουμε ότι τους «από πάνω» θα τους έλουζε κρύος ιδρώτας, αν έβλεπαν ότι αντί η αναδιάρθρωση να περνάει από την εργασία στην εκπαίδευση, γίνεται το αντίθετο: η αντίσταση στην εκπαίδευση μετατρέπεται και σ’ αντίσταση στους χώρους εργασίας.

Γνωρίζουμε όλοι πόσο δύσκολο είναι σε τέτοιες εργασιακές συνθήκες να ξεπεραστεί ο ατομικισμός, η αδιαφορία κι η παραίτηση που κυριαρχούν. Τώρα, όμως, που χιλιάδες φοιτητές αγωνίζονται κ’ ορθώνουν το ανάστημα τους είναι η κατάλληλη περίοδος να συνδέσουμε τους αγώνες μας για να απαιτήσουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας, για να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια μας. Καλούμε όλους τους φοιτητές-νέους εργαζόμενους να πηγαίνουν στις γενικές συνελεύσεις και τις καταλήψεις και να μιλάνε για τις δουλείες τους, να αρχίσουμε σιγά-σιγά να οργανώνουμε συλλογικές δράσεις μπλοκαρίσματος τόσο της εκπαιδευτικής όσο και της εργασιακής αναδιάρθρωσης. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες είναι επιτακτικό να διεκδικήσουμε απλά πράγματα που θα στείλουν όμως ηχηρό μήνυμα στα αφεντικά, όπως το να κάνουμε στάση εργασίας τις ώρες των φοιτητικών συλλαλητηρίων για να συμμετέχουμε σ’ αυτά. Ήδη τα αφεντικά προσπαθούν να τρομοκρατήσουν οποιονδήποτε προσπαθεί να αντισταθεί και να αρθρώσει αγωνιστικό λόγο σε δουλειές όπως των τηλεφωνικών κέντρων. Η αλληλεγγύη παραμένει το μόνο μας όπλο και επιβάλλεται σιγά-σιγά να το χρησιμοποιήσουμε κι έξω από τις σχολές μας.

Καταληψίες φοιτητές-τριες Νέοι-ες εργαζόμενοι

*ενημέρωση για μια από τις δράσεις στον ΟΤΕ στο http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=651535

05/02/07: ΑΠΟΦΑΣΗ Σ.Φ. ΕΜΜΕ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΜΜΕ
(5/ 2/ 2007)

Την Τετάρτη 10 Γενάρη ξεκίνησεστο ελληνικό κοινοβούλιο, η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, με δεδομένη τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να ψηφιστεί το Μάρτιο. Το φοιτητικό κίνημα αξιοποιώντας τη συλλογική εμπειρία αγώνα των κινητοποιήσεων του Μάη - Ιούνη κατάφερε να ανασυνταχθεί με πάνω από 300 καταλήψεις πανελλαδικά και με μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα συνεχίζοντας δυναμικά τη μαχητική απεργία των δασκάλων και τις εκατοντάδες καταλήψεις των μαθητών. Ξεπέρασε τους τακτικούς ελιγμούς της κυβέρνησης και αντέκρουσε την κατά μέτωπο μιντιακή επίθεση στην οποία επιδόθηκε (κυρίως με τον στιγματισμό και την διαστρέβλωση του ακαδημαϊκού ασύλου), στην προσπάθεια της να αποσπάσει την απαιτούμενη συναίνεση για τις αναδιαρθρωτικές πολιτικές του κεφαλαίου. Οι δυναμικές κινητοποιήσειςσυνεχίστηκαν με τα μαζικά συλλαλητήριά στις 24 και 31 του μηνός όπου, συγκεκριμένα στην Αθήνα, οι Σ.Φ. ΕΜΜΕ και ΑΣΟΕΕ μαζί με πλήθος άλλων διαδηλωτών αμφισβητήσαμε έμπρακτα την έμμεση κατάργηση του ασύλου που επιχειρήθηκε από τις αρχές με τον αποκλεισμό των περιοχών του Πολυτεχνείου και της ΑΣΟΕΕ φτάνοντας στη ΓΣΕΕ όπου απαιτήσαμε το αυτονόητο για ένα ριζοσπαστικό κίνημα: την εξάπλωση των αντιστάσεων και στους εργασιακούς χώρους μέσω της κήρυξης γενικής απεργίας καθώς και την απόσυρση του ενδιαφέροντος για την ίδρυση Ακαδημίας Εργασίας. Tο κίνημα τοποθετήθηκε επιθετικά όχι μόνο απέναντιστα σχέδια της κυβέρνησης αλλά και στους πολιτικούς ελιγμούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης (πρόταση μομφής) όταν το Σάββατο 3 Φλεβάρη συγκρούστηκε στο Καστρί με τις δυνάμεις καταστολής σε απόπειρα να σπάσει την κόκκινη ζώνη γύρω από το χώρο διεξαγωγής της συνόδου των πρυτάνεων, αποδεικνύοντας πως δεν θα επιτρέψει κοινοβουλευτικές διαμάχες εξουσίας να καθορίσουν την πορεία του κόντρα σε λογικές ηττοπάθειας και συνδιαλλαγής.

Η αναθεώρηση του άρθρου 16 ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποβάθμιση της ήδη απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης και τη “νομιμοποίηση” των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα δημόσια πανεπιστήμια (χορηγίες, έρευνα κτλ) Το πλαίσιο της γενικότερης αναδιαρθρωτικής πολιτικής στην εκπαίδευση συμπληρώνουν ο νόμος– πλαίσιο (κατάργηση ασύλου, θέσπιση ορίων φοίτησης, περικοπή δωρεάν συγγραμμάτων κτλ.) που η κυβέρνηση σπεύδει να αναστήσει μετά την ολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος τον Μάη-Ιούνη, καθώς και τα ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση και στα ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ. Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους θα εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της "δημόσιας παιδείας" ο οποίος ήδη καθορίζεται σημαντικά από τους εξεταστικούς φραγμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (πανελλαδικές εξετάσεις, βάση του 10). Θεωρούμε απαραίτητη την απεμπλοκή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τους εξεταστικούς φραγμούς και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στη ανώτατη εκπαίδευση.

Μέσω της προωθούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης επιχειρείται η δημιουργία του νέου μοντέλου του εργαζομένου που οφείλει να είναι κινητικός, ευέλικτος και χωρίς συλλογικά δικαιώματα άρα εξατομικευμένος και ευάλωτος στις ορέξεις του κεφαλαίου ,για το οποίο εργαζόμαστε και ως απλοί φοιτητές κατά τη διάρκεια των σπουδών μας αναπαράγοντας τους εαυτούς μας ως εργατικό δυναμικό. Το γεγονός αυτό καθιστά τις παροχές της δωρεάν σίτισης - στέγασης –μεταφορών αδιαπραγμάτευτες ως ελάχιστο αντάλλαγμα για τη γνώση την οποία αναπαράγουμε και στην οποία στηρίζεται η παραγωγική διαδικασία στο κοινωνικό εργοστάσιο.

Ο οδοστρωτήρας της εργασιακής και εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης οξύνει την εργασιακή ανασφάλεια που υπάρχει ήδη και βιώνουμε εμείς, οι φοιτητές των ΕΜΜΕ, που αναγκαζόμαστε (με την συναίνεση βέβαια της ΕΣΗΕΑ) να δουλεύουμε άμισθοι κάτω από την πρόφαση της πρακτικής άσκησης – μαθητείας. Όλοι ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για απλήρωτη εργασία, με άλλα λόγια απροκάλυπτη εκμετάλλευση. Το γενικευμένο καθεστώς της επισφαλούς-ελαστικής εργασίας κυριαρχεί πλέον μέσα στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές δουλεύουν και κάνουν έρευνες σε εργαστήρια απλήρωτοι αλλά και έξω από τις σχολές όπου, υπό τον εκβιασμό της ανεργίας, κυρίως νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κακοπληρωμένα 3ωρα και 4ωρα σε καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μαύρης εργασίας. Βέβαια, τα προβλήματα της σχολής των ΕΜΜΕ δεν περιορίζονται στην πρακτική άσκηση. Επεκτείνονται στην προσπάθεια αναπροσαρμογής των σπουδών στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και στην έλλειψη ενιαίου κτιρίου που να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του τμήματος, έλλειψη που καθιστά ανέφικτη την συγκρότηση και ανάπτυξη πραγματικήςφοιτητικής κοινότητας.

Επίσης, η διαγραφή μεταπτυχιακών φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και της ρύθμισης για ν+2 χρόνια φοίτησης. Και βέβαια μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία στεκόμαστε δίπλα και στον αγώνα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών ο οποίος μπήκε και αυτός δυναμικά στο χορό των κινητοποιήσεων.

Τώρα που η επίθεση ενάντια στα συμφέροντα και στο μέλλον μας κορυφώνεται, τώρα πρέπει να οξύνουμε και τον αγώνα μας! Με πολύμορφες δράσεις (καταλήψεις, πορείες, μπλοκαρίσματα δρόμων, παρεμβάσεις ενημέρωσης κ.α) και σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τα υπόλοιπα αντιστεκόμενα κομμάτια που πλήττονται άμεσα από τις αλλαγές αυτές (μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι και άνεργοι) πρέπει να δώσουμε δυναμική απάντηση ενάντια στις προσταγές του κεφαλαίου. Στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης καλούμε τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και τα συνδικάτα να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας και επιπλέον απαιτούμε από την ΓΣΕΕ αντί να σκέφτεται την ίδρυση της Ακαδημίας Εργασίας να κηρύξει γενική απεργία ενάντια στο σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Από εμάς όλους, από την ενεργή συμμετοχή μας, εξαρτάται η ανατροπή των κυβερνητικών επιλογών, η υπεράσπιση του εργασιακού μας μέλλοντος, η αξιοπρέπειά μας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

Απαιτούμε:

• Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
• Να μην εφαρμοστούν- να σταματήσουμε τα ψηφισμένα Νομοσχέδια για αξιολόγηση- ΙΔΒΕ- ΔΟΑΤΑΠ.
• Να αποσυρθεί ο νόμος πλαίσιο.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
• Ούτε μια ώρα απλήρωτοι! Όχι στην άμισθη-επισφαλή εργασία
• Δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση, μεταφορές.
• Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Καμία διαγραφή φοιτητών. Άρση της αντιδραστικής απόφασης της Γ.Σ. Τμήματος και της συγκεκριμένης αντιδραστικής ρύθμισης.
• Ενιαίο κτίριο που να καλύπτει όλες τις λειτουργικές και διοικητικές ανάγκες του τμήματος.
• Καμία αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών!
• Καμία δίωξη αγωνιστών απ' τις πανεκπαιδευτικές πορείες.
• Άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των τριών προφυλακισμένων δια τα γεγονότα της 6ης Μάη Κ.Κατσαδούρο, Τ.Ζαντορόζνι (απ.πείνας από 29/11) και Γ.Κυριακόπουλο(απ.πείνας από 15/12).
  

Προχωράμε σε:

• Κατάληψη διαρκείας, με νέα Γενική Συνέλευση Φοιτητών τη Δευτέρα 12/ 2/2007 και ώρα 15.00 ( Καλαμιώτου Α)
• Συμμετοχή στο πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 8/2/2007 (ώρα 12.00 Προπύλαια). Προσυγκέντρωση στις 11.00 στην Καπνικαρέα.
• Ενιαίο συντονισμό με φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Συντονισμός και με άλλα κοινωνικά αντιστεκόμενα κομμάτια (άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές κοκ).
• Καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, μπλοκαρίσματα δρόμων και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
• Πορεία μέσω λαϊκών γειτονιών της Αθήνας με κατάληξη το Υπουργείο Εργασίας.
• Πανελλαδικό και συντονισμένο αποκλεισμό των σταθμών του ΟΣΕ με στόχο το μπλοκάρισμα της κυκλοφορίας εμπορευμάτων.
• Καθημερινή ανοιχτή συνέλευση κατάληψης. Η συνέλευση κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος ( ανέργων, εργαζομένων, μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, φοιτητών κοκ). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ του Συλλόγου.
• Συμμετοχή του συλλόγου στο ενιαίο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, στη βάση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης χωρίς εκλεγμένο αντιπρόσωπο, με σκοπό το συντονισμό δράσης.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ