ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
Οι φοιτητές ,τον Μάη και τον Ιούνη, με όπλα τους τις μαζικές συνελεύσεις, τις εκατοντάδες ζωντανές καταλήψεις και την δυναμική τους παρουσία στους δρόμους όλης της Ελλάδας αντιστάθηκαν ενάντια στην εκπαιδευτική και εργασιακή αναδιάρθρωση. Το φοιτητικό κίνημα αντιστάθηκε στο προωθούμενο νόμο πλαίσιο ο οποίος με αιχμές την διαγραφή φοιτητών σε ν+2 χρόνια φοίτησης και την κατάργηση δωρεάν συγγραμμάτων προωθεί την μετακύλιση του κόστους σπουδών στις τσέπες του φοιτητή καθώς και την εντατικοποίηση των σπουδών άρα και των ζωών μας. Εμείς απαντήσαμε λέγοντας πως θα είμαστε «συνειδητά αιώνιοι» και διεκδικήσαμε επιπλέον δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές για όλους μας. Επίσης, μέσω του «επαναπροσδιορισμού» της έννοιας του ασύλου επιχειρείται η πλήρης κατάργηση του που θα σήμαινε στυγνή επίθεση σε ένα κεκτημένο που κατοχυρώθηκε από αγώνες του παρελθόντος καθώς και την περιστολή των δικαιωμάτων που περιλαμβάνει (ελεύθερη διακίνηση και έκφραση ιδεών κ.ά) που αποτελεί μία μόνο πτυχή στην γενικευμένη κατασταλτική πολιτική του κράτους. Απέναντι στον ευτελισμό του ασύλου σε ακαδημαϊκό ζήτημα προτάξαμε την κοινωνική του υπεράσπιση και την ανάδειξη του σε κοινωνικό ζήτημα πέρα από την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Αιχμή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης αποτελεί και η αναθεώρηση του άρθρου 16 που αφορά την ίδρυση ιδιωτικών, μη κρατικών πανεπιστημίων και ανοίγει το δρόμο στη λειτουργία των δημοσίων με ιδιωτικό-οικονομικά κριτήρια. Η κυβέρνηση όχι μόνο θέλει να νομιμοποιήσει την υπάρχουσα κατάσταση που βρίσκει πολλά τμήματα να χρηματοδοτούνται από εταιρίες και διάφορα εργαστήρια να λειτουργούν ως εντολοδόχοι κατά παραγγελία ερευνών που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους αλλά και να μετατρέψει την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε πεδίο ιδιωτικών επενδύσεων. Εμείς δεν μπορούμε παρά να’μαστε αντίθετοι στην ένταση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση και στη μετατροπή της γνώσης μας σε εμπόρευμα.
Ακόμη, σταθήκαμε αντιμέτωποι με την εφαρμογή των ψηφισμένων νόμων της αξιολόγησης που το μόνο που μας προσφέρουν απλόχερα είναι εξετάσεις, ανταγωνισμός και ατομικές λύσεις. Η συνεχής αξιολόγηση και εξειδίκευση, η επανακατάρτιση, το «σπάσιμο των πτυχίων» και η εισαγωγή του φακέλου προσωπικών δεξιοτήτων στοχεύει στη παραγωγή ενός ευέλικτου-εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού για τις μηχανές του ελληνικού καπιταλισμού επιβάλλοντάς μας τις αξίες (εξατομίκευση, ανταγωνισμός) του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα.
Ένας εργασιακός μεσαίωνας που μεταφράζεται σε κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, αναγνώριση διευθυντικού δικαιώματος, ωράρια-λάστιχο και συμπίεση των μισθών στα όρια της φτώχιας. Συνθήκη που καθιστά την εργασία μας ιδιαίτερα επισφαλή και εξόχως κερδοφόρα...για τα αφεντικά! Όμως, εκτός από την μισθωτή εργασία τον εργασιακό μεσαίωνα συμπληρώνουμε και εμείς, οι άμισθοι σκλάβοι. Εμείς, που σαν φοιτητές των ΕΜΜΕ αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε απλήρωτοι κάνοντας χαμαλοδουλειές μέχρι να μας «εγκρίνει» ο κάθε εργοδότης και να αρχίσει να μας δίνει ψίχουλα εκμεταλλευόμενος την μαύρη εργασία μας. Έτσι, αυτό που κάποιοι το λένε πρακτική άσκηση ουσιαστικά γίνεται στυγνή εκμετάλλευση. Ζητώντας μισθό αξιοπρέπειας διεκδικούμε μισθό για οποιονδήποτε εντάσσεται στην μισθωτή σχέση αλλά και όποιον δε βρίσκεται σε αυτήν όπως πχ. οι άνεργοι και οι νοικοκυρές.
Δίπλα μας, στον αγώνα ενάντια σε εκπαιδευτική και εργασιακή αναδιάρθρωση, βρίσκονται οι δάσκαλοι και οι μαθητές. Οι δάσκαλοι μετά από 6 εβδομάδες απεργίας κατάφεραν, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να παραδεχτεί πως «δεν έχουμε λεφτά για τους δασκάλους», ν’ αναδείξουν τις αντικοινωνικές κυβερνητικές επιλογές και να καταστήσουν τον αγώνα τους σύμβολο για τους αγώνες και το μέλλον όλων των εργαζομένων. Μαζί με θεσμικά αιτήματα (έλεγχος, αξιολόγηση, ευέλικτη ζώνη κ.ά) απαίτησαν «1400€ για όλο το λαό!» καθιστώντας τα αιτήματά τους καθολικά για το πανεκπαιδευτικό μέτωπο αλλά και για όλους τους εργαζόμενους.
Επίσης, οι μαθητικές καταλήψεις πέρα από την μαζικότητα τους(1000 αισίως) και τον αυθορμητισμό τους αποδεικνύουν και την μαχητικότητά τους μετά από την 3η βδομάδα διάρκειάς τους. Οι μαθητές αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον που φαντάζει μάλλον ζοφερό μετά τον αποκλεισμό 30000 μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω της βάσης του 10 ενώ η συνεχώς εντεινόμενη αξιολόγηση και ο έλεγχος που υφίστανται τους διαχωρίζει σε «ικανούς» και «ανίκανους». Έτσι, παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους αρνούμενοι να μπουν στις αίθουσες για μάθημα διεκδικώντας την αξιοπρέπειά τους και τον ελεύθερο χρόνο που τόσο βίαια τους έχουν στερήσει τα σχολεία και τα φροντιστήρια.
Αν όλα τα παραπάνω μοιάζουν μακρινά ας γυρίσουμε στην πραγματικότητα των ΕΜΜΕ. Τα ΕΜΜΕ είναι ένα τμήμα πλάνητας που στεγάζεται σε 4 (Καλαμιώτου, Γρυπάρειο, Νομική, Ιπποκράτους) διαφορετικά κτίρια μ’αποτέλεσμα τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού της φοιτητικής κοινότητας των ΕΜΜΕ καθώς και την «άσκοπη περιπλάνηση» μας στο κέντρο της Αθήνας. Εδώ και μια 15ετία το τμήμα δεν έχει καταφέρει να στεγαστεί σε ένα ενιαίο κτίριο είτε λόγω της υποχρηματοδότησης και της έλλειψης βούλησης από την πλευρά του κράτους είτε λόγω ανεπαρκών και αποτυχημένων επιλογών των αρμοδίων. Τέλος, η προσπάθεια για αναδιαμόρφωση του προγράμματος σπουδών απ’τη Γ.Σ τμήματος είναι ενδεικτική για την εφαρμογή της αξιολόγησης στη σχολή μας με άμεσο αντίκτυπο το «σπάσιμο» των πτυχίων μας και τη στείρα εξειδίκευση μας.
Παρ’όλους τους κυβερνητικούς ελιγμούς με το «πάγωμα» του νόμου πλαισίου και τη μεταφορά της συζήτησης για την αναθεώρηση του άρθρου 16 για τον Ιανουάριο, οι φοιτητές πρέπει να συνεχίσουμε δυναμικά τον αγώνα μας ενάντια στην αναδιάρθρωση σε εκπαίδευση και εργασία. Τίποτα δεν άλλαξε, όλα είναι μπροστά μας! Δεν παζαρεύουμε το μέλλον μας με κανένα υπουργείο, τον διεκδικούμε στο δρόμο. Το φοιτητικό κίνημα στέκεται αλληλέγγυο και αγωνίζεται μαζί με τα αντιστεκόμενα κοινωνικά κομμάτια των μαθητών, των δασκάλων και όλων των εργαζομένων. Είναι η ώρα να επιτεθούμε ξανά προωθώντας την κοινή μας υπόθεση, για το μέλλον που επιλέγουμε εμείς...
ΜΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.
Διεκδικούμε:
- Να μην εφαρμοστούν οι νόμοι της αξιολόγησης
- Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16
- Πλήρη απόσυρση του νόμου πλαισίου
- Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Το άσυλο είναι κοινωνική υπόθεση όπως και η υπεράσπιση του. Διεύρυνση του σε σχολεία και εργασιακούς χώρους.
- Δουλειά με δικαιώματα. Αυξήσεις στους μισθούς. -Ούτε μια ώρα άμισθης εργασίας! Μισθό αξιοπρέπειας για όλους.
- Να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των δασκάλων και των μαθητών. Κοινός αγώνας φοιτητών-μαθητών-δασκάλων ενάντια στην αναδιάρθρωση σε εκπαίδευση και εργασία.
Προχωράμε σε:
- Συνέχιση της κατάληψης μέχρι την Παρασκευή 3/11
- Συμμετοχή στο συλλαλητήριο την Παρασκευή 3/11, 12:00 στο Σύνταγμα
- Κλείσιμο της Γραμματείας 2 και 3/11
- Παράσταση διαμαρτυρίας στην Γ.Σ. τμήματος την Τρίτη 7/11 στις 11:00 για το κτιριακό ζήτημα και τις αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών
- Παράσταση διαμαρτυρίας στο Γραφείο Διαχείρισης της Περιουσίας του ΕΚΠΑ την Πέμπτη 2/11 στις 12:00
- Παρέμβαση σε κατειλημμένα σχολεία την Πέμπτη το απόγευμα
- Καθημερινή συνέλευση κατάληψης στις 18:00
- Συντονισμό με τους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαθητές και τους δασκάλους ενάντια στις αναδιαρθρώσεις σε εκπαίδευση και εργασία.
