16/04/07: ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΜΜΕ - ΤΕΛΟΣ...(;)

Νέα από το μέτωπο:

Αντι-κατάληψη:
Η συνέλευση ΕΜΜΕ πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα αρκετά έντονο κλίμα με τους "ανεξάρτητους αγανακτισμένους φοιτητές" να συσπειρώνονται γύρω από τις αντιδραστικές δυνάμεις της σχολής (βλ. ΔΑΠ) , την ΠΑΣΠ να προσπαθεί να γίνει παράταξη στα ΕΜΜΕ και τη δεξιά του κινήματος (περί ΠΚΣ ο λόγος) να επιβεβαιώνει το ρόλο της μέσα σε αυτό. Κατακρίνει την..."θεοποίηση" της κατάληψης ως μέσου και το ίδιο το περιεχόμενό της και θυμάται τις περιβόητες εναλλακτικές μορφές πάλης μη αναγνωρίζοντας την ηττοπάθεια που σπέρνουν τέτοιες λογικές.

Απο πλευράς αγωνιστικού μπλοκ κατάληψης:
Εν ολίγοις...
Την Κυριακή πραγματοποιήθηκε 4ωρη συνέλευση κατάληψης που συμμετείχαμε περίπου 30 φοιτητές. Αποφασίσαμε να προτείνουμε τη συνέχιση της κατάληψης μέχρι τουλάχιστον την άλλη Δευτέρα με το ίδιο σκεπτικό που αποτυπώνεται και στην τελευταία αποφαση του συλλόγου το οποίο μιλούσε για δυνάμωμα ενός αγώνα που προσβλέπει σε συλλογική απαίτηση για την καταργηση του νόμου και όχι απλά για επί μέρους προσπάθεια μη εφαρμογής του στις σχολές.
*(η πρόταση της συνέλευσης κατάληψης για τη σημερινή ΓΣ θα ανέβει αύριο βράδυ στο blog. Εκτός των άλλων, σε αυτήν θίγονται και άλλα δύο ζητήματα σχετικά με την υποχρεωτική στράτευση στα 18 και την εισαγωγή σε αστυνομικές, ιερατικές και στρατιωτικές σχολές μέσω πανελλαδικών εξετάσεων)

Και ξανά πίσω στη Γενική Συνέλευση:

Έγιναν τοποθετήσεις από 1 εκπρόσωπο "ανεξάρτητων αντι-κατάληψίων", 1 της ΔΑΠ, 2 της ΠΚΣ, 1 της ΠΑΣΠ (όλοι κατα της κατάληψης) και από 10κάτι φοιτητές άπό το μπλοκ κατάληψης. Βρεθήκαμε κυρίως να υπερασπιζόμαστε τον αγώνα και τα ως τώρα μέσα του και το πώς μπορούν αυτά να οδηγήσουν αν το θελουμε σε νίκη (ως προς την κατάργηση του νόμου πλαισίου).
Τελικά, η πρόταση της ΔΑΠ υπερψηφίστηκε και για να μιλήσουμε με αριθμούς:

ΔΑΠ: 55 *
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ: 46 (κατάληψη διαρκείας-εβδομαδιαία)
ΠΚΣ: 32 (καθόλου κατάληψη...άλλα μέσα)
ΠΑΣΠ: 9 (καθόλου κατάληψη...άλλα μέσα)

*στην ουσια πρόκειται για ΔΑΠ στηριζόμενη και από ανεξάρτητους. Οι δεύτεροι είχαν κατεβάσει 2 φορές πρόταση κατά του νόμου και της αναθεώρησης αλλά με ανοιχτη σχολή και ελεύθερη ατομική επιλογή (χμμ...) στις κινητοποιήσεις. Στηρίχθηκαν τη μια φορά από τη ΔΑΠ και σήμερα χωρίς να τοποθετηθούν επ'αυτού ανοιχτά στην ουσία στήριξαν-ψήφισαν την ΔΑΠ.


Και τώρα τι κάνουμε;
Αν και τα πράγματα είναι δυσοίωνα ξεκίνησε συλλογή υπογραφών για νέα γενική συνέλευση την ερχόμενη Δευτέρα και ακολούθησε αυθόρμητα μια σύντομη συνέλευση μεταξύ μας και δρομολογήθηκε η επόμενη. Για αρχή, αναγνωρίζουμε τι σημαίνει να "σπάνε" καταλήψεις. Αναγνωρίζουμε τι σημαίνει να οδεύουμε πλέον χωρίς αυτές. Δεν τρέφουμε αυταπάτες, αλλά δεν απογοητευόμαστε. Προς το παρόν, μακριά από τις θεσμικές αγκυλώσεις που θέλοντας και μη υπάρχουν μέσα σε όργανα όπως είναι ο "Φοιτητικός Σύλογος" συνεχίζουμε τον αγώνα με μεγαλύτερη ευελιξία, με παρεμβάσεις και σαμποτάζ. Συνεχίζουμε την πολιτική ζύμωση, κανουμε απολογισμό του εως τώρα(;) κινήματος, κριτική και αυτοκριτική, εκτιμούμε την κατάσταση και προχωράμε οργανώνοντας άμεσα τη δράση μας.
Σε κάθε άλλη περίπτωση η σιωπή μας θα είναι απλά επισφράγιση μιας ηττας.

Άστεγη καταληψίας στο Γαλατικό χωριό

ή Falballa

ή απλα ανταποκρίτρια από τα ΕΜΜΕ

08/04/07: ...ενημέρωση από την πορεία αλληλεγγύης της 30ης Μάρτη

Η πορεία αλληλεγγύης στο Βασίλη Στεργίου και στους υπόλοιπους συναγωνιστές μας καλέστηκε αρχικά από τα ΕΜΜΕ (26/3), επικοινωνήθηκε σε άλλους συλλόγους και πέρασε είτε μέσω απόφασης, είτε μέσω ψηφίσματος στις Γενικές Συνελεύσεις Γεωλογικού, Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών, ΣΕΜΦΕ, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, Παντείου και Φυσικού.Η πρόταση πέρασε και στην απόφαση του Συντονιστικού Συνελεύσεων και Καταλήψεων Αθήνας (28/3) όπου και ύστερα από παρέμβαση αρκετών ομιλιτών έγινε τελικά ονομαστική αναφορά στο Βασίλη Στεργίου μέσα στο κείμενο της απόφασης του Συντονιστικού.
...ξεπερνώντας τώρα τις γραφειοκρατικές λεπτομέρειες...(βλ. πάνω)...
Η πορεία προπαγανδίστηκε - λίγο βιαστικά ίσως - με τρικάκια την ώρα του συλλαλητηρίου της Τετάρτης και με αφισάκι που κολλήθηκε στο κέντρο της Αθήνας και πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 30/3 με τη συμμετοχή τριών πανό Φοιτητικών Συλλόγων (ΕΜΜΕ, Φυσικο, ΣΕΜΦΕ) και περίπου 400++ αλληλέγγυων ακολουθώντας το δρομολόγιο Πολυτεχνείο - Πατησίων-->Σταδίου-->Σύνταγμα - Καραγιώργη Σερβίας-->Πανεπιστημίου-->Πατησίων - Πολυτεχνείο, αφού πρώτα είχε προηγηθεί για δύο ώρες μικροφωνική μπροστά από την κεντρική πύλη του ΕΜΠ και μοίρασμα κειμένων σε Πατησίων και Στουρνάρη.

Παρά την μικρή συμμετοχή του κόσμου και την προκλητική στάση των ΜΑΤ που μας πήγαιναν καρότσι (και κάποια στιγμή σε "Π") η πορεία κατάφερε να μην αποτελέσει μια αποκομμένη κίνηση από τη ζωή της πόλης, εφόσον εκείνη την ώρα ο κόσμος κινούνταν ακόμα στο κέντρο.
Μια πορεία αλληλεγγύης, μια πορεία κατά της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής δεν είναι ένας απομονωμένος περίπατος - "διάλογος" ανάμεσα σε διαδηλωτές και διμοιρίες. Κάθε μας σύνθημα απευθύνεται πάνω απ' ολα στην κοινωνία. Αυτή τη φορά μας άκουσαν πολλοί. Την επόμενη θα μας ακούσουν περισσότεροι...

"Το κίνημα δε λήγει 30 του Μαρτίου,

λευτεριά στο σύντροφο Στεργίου"

------------------------------
*φωτο από athens.indymedia.org

27/03/07: ΑΦΙΣΑ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΘΕΝΤΑ Β. ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

26/03/07: ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ + ψηφισμα για Στεργίου

ΕΝΗΜΕΡΕΩΣΗ

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ EMME ΑΝΑΝΕΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ

ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Πορεία αλληλεγγύης

στον προφυλακισμένο συναγωνιστή Β.Στεργίου

και τους υπόλοιπους συλληφθέντες

που θα πραγματοποιηθεί

την Παρασκευή 30/ 3 στις 16.00

(συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο, στην Πατησίων)

με κατεύθυνση την Βουλή.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ Β. ΣΤΕΡΓΙΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Ε.Μ.Μ.Ε.

Τη στιγμή που το φοιτητικό κίνημα μετρά 10 μήνες κινητοποιήσεων, οι φοιτητές εξακολουθούμε να επιλέγουμε το διαρκή και ανυποχώρητο αγώνα και να κατεβαίνουμε στους δρόμους παρά την μεθοδευμένη προσπάθεια καταστολής και τρομοκράτησης δίνοντας με αυτό τον τρόπο την απάντηση μας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Στις 8 Μάρτη, ημέρα που ψηφιζόταν στη Βουλή ο νέος νόμος-πλαίσιο, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 30.000 φοιτητές και αλληλέγγυοι. Στον έντονο παλμό της πορείας, και ενώ η κεφαλή της έφτανε στη Βουλή, η αστυνομία απάντησε με εκτεταμένη ρήψη χημικών, δακρυγόνων και ασφυξιογόνων, ξυλοδαρμούς και μαζικές συλλήψεις. Το αποτέλεσμα ήταν δεκάδες τραυματίες καθώς και 61 συλλήψεις. 52 από τους συλληφθέντες διώκονται με κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος ενώ 9 από αυτούς κατηγορούνται για κακουργήματα. Ορίζεται για όλους τακτική δικάσιμος, αφήνονται ελεύθεροι -κάποιοι με περιοριστικούς όρους και υπερβολικές εγγυήσεις- πλην ενός ο οποίος προφυλακίζεται. Πρόκειται για το Βασίλη Στεργίου ο οποίος συνελήφθη με πολλούς ακόμη στη διάρκεια άγριας και παρ’ ολίγον δολοφονικής επίθεσης των ΜΑΤ σε τμήμα της πορείας στο ύψος της Μ. Βρετανίας. Συμμετείχε ως αλληλέγγυος στην πορεία σε μια κρίσιμη στιγμή ενός κινήματος που επιθυμεί και παλεύει να διευρυνθεί και προς άλλα κοινωνικά κομμάτια (μαθητές, δασκάλους, εργαζομένους κ.α.) και να παραμείνει κοινωνικά ανοιχτό. Η διαφορετική μεταχείριση του Β. Στεργίου από τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές είναι σαφές ότι βασίστηκε στο γεγονός της μη φοιτητικής του ιδιότητας. Αυτό, σε συνδυασμό με το δεδομένο της ενεργής πολιτικής και κοινωνικής του δράσης ως αναρχικού αλλά και συγκεκριμένα της προ 12ετίας σύλληψης του μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου (1995) και την έφοδο της αστυνομίας στο χώρο του ιδρύματος αποτέλεσαν το βασικό στοιχείο διαχωρισμού του από τους υπόλοιπους συλληφθέντες χωρίς να στοιχειοθετούνται κατά τα άλλα αληθείς κατηγορίες.
Σε μια στιγμή που έχει γίνει σαφές σε όλους μας ότι η δημοκρατία δείχνει το χειρότερό της πρόσωπο σε όποιον αντιστέκεται, φωνάζει ή απλά διαδηλώνει, η στοχοποίηση και ποινικοποίηση πολιτικών χώρων και οι διώξεις λόγω πολιτικών φρονημάτων μας βρίσκουν όχι απλά ενάντιους αλλά κάθετα εχθρικούς.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΜΑΣ ΒΑΣΙΛΗ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & Μ.Μ.Ε.

19/03/07: ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Ε.Μ.Μ.Ε.

(19/ 03/ 2007)

Την Πέμπτη 8 Μαρτίου και ενώ πραγματοποιούταν πανελλαδικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο έχρηζε ποσοτικά και ποιοτικά μεγάλης δυναμικής, ψηφίστηκε στη Βουλή ο «νόμος-πλαίσιο».Η πορεία κινήθηκε προς τη Bουλή, με αξιοσημείωτο παλμό και όγκο που άγγιζε κατά προσέγγιση τις 35.000 διαδηλωτών. Στη συμβολή Πανεπιστημίου και Βασ. Σοφίας μερίδα φοιτητών επιλέγει να συγκρουστεί με τις παρατεταγμένες δυνάμεις των ΜΑΤ, τα οποία απαντούν με ρίψη δακρυγόνων. Με αφετηρία το σημείο αυτό, η σύγκρουση γενικεύεται. Οι δυνάμεις καταστολής προσπαθούν να απωθήσουν τους φοιτητές με χρήση δακρυγόνων, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις. Αποτέλεσμα, η πορεία σπάει στα δύο και μέρος της καταδιώκεται προς τα Προπύλαια. Η προσπάθεια να επανενωθεί με το υπόλοιπο μέρος της πορείας το οποίο παρέμενε στη Βουλή, αρχικά παρακωλύεται από παρατεταγμένες διμοιρίες των ΜΑΤ, αλλά επιτυγχάνεται αργότερα. Ωστόσο στη Βουλή παρά την «προσπάθεια» των δυνάμεων καταστολής η ένταση δεν αποκλιμακώνεται. Διμοιρίες κυκλώνουν το σύνολο των διαδηλωτών και προβαίνουν σε ασύστολη χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου λάμψης μέσα στο σώμα της πορείας. Επίσης χρησιμοποιούν αφειδώς τα γκλομπ τους και προχωρούν σε περισσότερες συλλήψεις. Η πορεία διαλύεται με πανικόβλητους τους διαδηλωτές να τρέχουν (πολλοί από τους οποίους «συνοδεύονται» μέχρι την Ομόνοια από τα ΜΑΤ). Μέρος της πορείας ανασυντάσσεται και κατευθύνεται στα Προπύλαια. Ακολουθεί αυθόρμητη κατάληψη της πρυτανείας με αφορμή τα γεγονότα και σκοπό την αξιοποίηση του χώρου ως κέντρου αντιπληροφόρησης, συντονισμού δράσεων και συζητήσεων. Αίτημα των καταληψιών η άμεση απελευθέρωση των 61 ατόμων που οδηγήθηκαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών. Από τη μεριά της η «άμεμπτη» ελληνική δικαιοσύνη επισύρει κακουργήματα σε 9 εκ των συλληφθέντων και πλημμελήματα στους λοιπούς νομιμοποιώντας έτσι την πολιτική επιλογή να καταστέλλονται άγρια οι πορείες.
Στην παρούσα φάση, η όξυνση της καταστολής δεν είναι καθόλου ξεκομμένη από τις δικές μας επιλογές. Τη στιγμή που η κυβέρνηση, παρά τις κοινωνικές αντιδράσεις, καταθέτει και ψηφίζει το νέο νόμο-πλαίσιο, το φοιτητικό κίνημα επιλέγει να οξύνει τον αγώνα με συνέχιση των καταλήψεων, μαζικές πορείες, εξωστρεφείς δράσεις μπλοκαρίσματος της ομαλότητας και της τάξης και κινήσεις αντιπληροφόρησης. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την κορύφωση που ζήσαμε τον Μάη-Ιούνη συνεχίζουμε να εκφράζουμε δυναμικά την αντίθεση μας με διαδηλώσεις, καταλήψεις διαρκείας και πολύμορφες δράσεις που ξεπηδούν από αυτές και με βάση αυτό εφαρμόζεται ως πολιτική απόφαση το δόγμα της μηδενικής ανοχής με την ενεργοποίηση όλων των μηχανισμών καταστολής του κινήματος. Σε πρώτο επίπεδο ρίχνουν στην αρένα τους πραίτορες που αρχικά με την έντονη και προκλητική παρουσία τους σε συλλαλητήρια, δράσεις και κινήσεις αλληλεγγύης (που αποτελούν και από την πλευρά μας πρόκληση και ποιοτικό άλμα του αγώνα) και κατ’ επέκταση με επιθέσεις με δακρυγόνα, ξυλοδαρμούς, ανθρωποκυνηγητά, πυροβολισμούς και συλλήψεις επιδιώκουν να μας τρομοκρατήσουν. Σε δεύτερο επίπεδο, αναλαμβάνουν ρόλο (καταστολής!) τα ΜΜΕ, τα οποία απονοηματοδοτούν το φοιτητικό κίνημα διαστρεβλώνοντας και πουλώντας την εικόνα του, ώστε αυτή να εξυπηρετεί την πολιτική των κέντρων εξουσίας στα οποία ανήκουν σκοπεύοντας στην κατασκευή συνειδήσεων και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Τέλος, μετά από μήνες απαξίωσης των Γενικών Συνελεύσεων και κάθε συλλογικής πολιτικής διαδικασίας των φοιτητών η κυβέρνηση επιστρατεύει ως απεργοσπαστικό μηχανισμό την πολιτική της νεολαία μέσα στα πανεπιστήμια προκειμένου να χτυπήσει τις καταλήψεις με «θεμιτά ή αθέμιτα» μέσα. Όσο κι αν προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν να καταστείλουν τον αγώνα μας εμείς συνεχίζουμε με περαιτέρω όξυνση του σε όλα τα πεδία μέχρι να καταργηθεί ο νέος νόμος πλαίσιο.
Μέχρι τώρα δημιουργώντας αναβρασμό στο χώρο της παιδείας και μεταφέροντας και στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταφέραμε να τη σύρουμε σε μια ανιαρή στάση δήθεν αντιπολίτευσης με αποτέλεσμα να από«συρθεί» από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Έτσι, μπλοκάραμε την αναθεώρηση του άρθρου 16 η οποία ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποβάθμιση της ήδη απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης και τη “νομιμοποίηση” των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα δημόσια πανεπιστήμια (χορηγίες, έρευνα κτλ). Το πλαίσιο της γενικότερης αναδιαρθρωτικής πολιτικής στην εκπαίδευση συμπληρώνουν ο νόμος– πλαίσιο που η κυβέρνηση σπεύδει ν’ αναστήσει μετά την ολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος τον Μάη-Ιούνη, καθώς και τα ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση και στα ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ. Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος πλαίσιο, αναφέρει, «Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών των ΑΕΙ». Έτσι, ουσιαστικά απονοηματοδοτείται η έννοια του κοινωνικού ασύλου και εμποδίζεται η ανάπτυξη φοιτητικών και ευρύτερα κοινωνικών αντιστάσεων καθώς τα μέσα που μετέρχονται οι αγωνιζόμενοι (καταλήψεις, απεργίες) ποινικοποιούνται, ενώ συγχρόνως το κράτος αναλαμβάνει ρόλο «προστάτη» του πανεπιστημιακού χώρου και κυρίως της παραγωγικής διαδικασίας. Επιπλέον με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου (περιορισμός του σε χώρους εκπαιδευτικής διαδικασίας και έρευνας άρση του κατόπιν απόφασης του Πρυτανικού Συμβουλίου με πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία)γίνεται έρμαιο στα χέρια αντιδραστικών Πρυτάνεων και ουσιαστικά εκτοπίζονται οι φοιτητές από την διαδικασία της όποια σχετικής απόφασης. Επιπλέον, ο νόμος πλαίσιο θέτει όριο σπουδών (2ν), ανταποδοτικά κριτήρια για φοιτητές από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα (εκβιάζοντας τους να εργάζονται μέσα στα πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα πρέπει να περνούν όλα τα μαθήματα), εισάγει managers στις σχολές οι οποίοι θα διαχειρίζονται τα κονδύλια για τα 4ετή ερευνητικά προγράμματα (μέσω των οποίων θα εκβιάζεται η κάθε σχολή να προσαρμόσει την γνώση και την έρευνα στις ανάγκες της αγοράς). Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στην εντατικοποίηση των σπουδών και της ζωής του φοιτητή, στη μετακύληση του κόστους αναπαραγωγής της γνώσης στον ίδιο ως άτομο αλλά και στην πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και των αγώνων του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό απώλειας εξαμήνου σε περίπτωση κατάληψης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους θα εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της ‘’δημόσιας παιδείας’’ ο οποίος ήδη καθορίζεται σημαντικά από τους εξεταστικούς φραγμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (πανελλαδικές εξετάσεις, βάση του 10). Θεωρούμε απαραίτητη την απεμπλοκή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τους εξεταστικούς φραγμούς και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στη ανώτατη εκπαίδευση.
Μέσω της προωθούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης επιχειρείται η δημιουργία του νέου μοντέλου του εργαζομένου που οφείλει να είναι κινητικός, ευέλικτος και χωρίς συλλογικά δικαιώματα άρα εξατομικευμένος και ευάλωτος στις ορέξεις του κεφαλαίου ,για το οποίο εργαζόμαστε και ως απλοί φοιτητές κατά τη διάρκεια των σπουδών μας αναπαράγοντας τους εαυτούς μας ως εργατικό δυναμικό. Το γεγονός αυτό καθιστά τις παροχές της δωρεάν σίτισης - στέγασης –μεταφορών αδιαπραγμάτευτες ως ελάχιστο αντάλλαγμα για τη γνώση την οποία αναπαράγουμε και στην οποία στηρίζεται η λειτουργία του κοινωνικού εργοστασίου.
Ο οδοστρωτήρας της εργασιακής και εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης οξύνει την εργασιακή ανασφάλεια που υπάρχει ήδη και βιώνουμε εμείς, οι φοιτητές των ΕΜΜΕ, που αναγκαζόμαστε (με την συναίνεση βέβαια της ΕΣΗΕΑ) να δουλεύουμε άμισθοι κάτω από την πρόφαση της πρακτικής άσκησης – μαθητείας. Όλοι ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για απλήρωτη εργασία, με άλλα λόγια απροκάλυπτη εκμετάλλευση. Το γενικευμένο καθεστώς της επισφαλούς-ελαστικής εργασίας κυριαρχεί πλέον μέσα στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές δουλεύουν και κάνουν έρευνες σε εργαστήρια απλήρωτοι αλλά και έξω από τις σχολές όπου, υπό τον εκβιασμό της ανεργίας, κυρίως νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κακοπληρωμένα 3ωρα και 4ωρα σε καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μαύρης εργασίας. Βέβαια, τα προβλήματα της σχολής των ΕΜΜΕ δεν περιορίζονται στην πρακτική άσκηση. Επεκτείνονται στην προσπάθεια αναπροσαρμογής των σπουδών στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και στην έλλειψη ενιαίου κτιρίου που να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του τμήματος, έλλειψη που καθιστά ανέφικτη την συγκρότηση και ανάπτυξη πραγματικής φοιτητικής κοινότητας.
Επίσης, η διαγραφή μεταπτυχιακών φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος λίγους μήνες πριν, άνοιξε διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και της ρύθμισης για όρια στο χρόνο φοίτησης. Και βέβαια μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία στεκόμαστε δίπλα και στον αγώνα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών ο οποίος μπήκε και αυτός δυναμικά στο χορό των κινητοποιήσεων. Θεωρούμε τη στάση τους αυτή άκρως υπονομευτική έστω και για τη δημιουργία του κοινού μετώπου αγώνα (που οι ίδιοι ευαγγελίζονταν τον Μάη και τον Ιούνη) και για αυτό απαιτούμε αφενός την άμεση σύγκληση του Ενιαίου συλλόγου μελών ΔΕΠ και αφετέρου να αποσαφηνίσουν τη θέση τους απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις» και στον αγώνα μας.
Η ψήφιση του νόμου αποτελεί πλέον γεγονός και πολλοί θα σπεύσουν να καταδικάσουν τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις ως μάταιες. Οι δυναμικές όμως, που έχουν αναδειχθεί από το φοιτητικό κόσμο (και όχι μόνο) καθιστούν σαφές πως τώρα έχει έρθει η ώρα της κλιμάκωσης, Συνεχίζουμε δίνοντας την απάντηση μας στο δρόμο, ανοίγοντας τις καταλήψεις και σε άλλα κοινωνικά κομμάτια και δρώντας πολύμορφα σε καθημερινό επίπεδο (με δράσεις, αντιπληροφόρηση κλπ). Τίποτα δε διαφέρει πέρα από την αλλαγή των όρων. Απαιτούμε πλέον την κατάργηση του νέου νόμου-πλαισίου και προχωράμε στην κατεύθυνση της μη εφαρμογής του στην πράξη.
Είναι καιρός να αντιληφθούν πολλοί ότι οι φοιτητές δεν είμαστε συντεχνία και δε δεχόμαστε κανενός είδους στειρότητα στο κίνημα. Δεν παζαρεύουμε το «ν+2» με το «2ν». Απαιτούμε πολλά παραπάνω απ’ όσα (δεν) μας προσφέρουν. Ωστόσο, οι φοιτητές είμαστε ένα μέρος –δεν είμαστε οι μόνοι, ούτε είμαστε μόνοι- από το σύνολο όσων αντιστέκονται στην αναδιαρθρωτική πολιτική που εκπορεύεται τα τελευταία χρόνια από τα διάφορα κέντρα εξουσίας και η οποία επιδιώκει να ισοπεδώσει τις ζωές μας μέσα από αλλαγές στους τομείς της εκπαίδευσης και της εργασίας. Άλλωστε, το μεθοδευμένο χτύπημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (βλ. αξιολόγηση – ΙΔΒΕ – ΔΟΑΤΑΠ, νόμος πλαίσιο, αναθεώρηση άρθρου 16) σχετίζεται άμεσα με τους όρους με τους οποίους θέλουν να μας εισάγουν στην παραγωγή και επομένως το φοιτητικό κίνημα σε καμία περίπτωση δεν αναλώνεται σε ένα ζήτημα αμιγώς φοιτητικό. Έτσι, η συνέχιση των κινητοποιήσεων όχι μόνο θα στοχεύσει στην παρακώλυση της εφαρμογής του νόμου πλαισίου στα πανεπιστήμια, αλλά επίσης θα αποτελέσει πεδίο αναφοράς για επόμενους αγώνες.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

Απαιτούμε:

-Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
-Να μην εφαρμοστούν- να σταματήσουμε τα ψηφισμένα Νομοσχέδια για αξιολόγηση- ΙΔΒΕ- ΔΟΑΤΑΠ.
-Να καταργηθεί ο νόμος πλαίσιο.
-Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
-Ούτε μια ώρα απλήρωτοι! Όχι στην άμισθη-επισφαλή εργασία
-Δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση, μεταφορές.
-Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-Καμία διαγραφή φοιτητών. Άρση της αντιδραστικής απόφασης της Γ.Σ. Τμήματος και της συγκεκριμένης αντιδραστικής ρύθμισης.
-Ενιαίο κτίριο που να καλύπτει όλες τις λειτουργικές και διοικητικές ανάγκες του τμήματος στο κέντρο της Αθήνας.
-Καμία αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών!
- Καμία δίωξη αγωνιστών από πανεκπαιδευτικές πορείες. Αθώωση των συλληφθέντων της
πορείας της 8ης Μαρτίου. Άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση του συναγωνιστή Β. Στεργίου.

Προχωράμε σε:

-Κατάληψη διαρκείας, με νέα Γενική Συνέλευση Φοιτητών τη Δευτέρα 26/3/2007 και ώρα 15.00 (Καλαμιώτου Α’)
-Συγκέντρωση στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων την Τετάρτη 21 Μαρτίου όπου θα εκδικαστεί η υπόθεση των 49 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη που διώκονται με κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος.
-Συμμετοχή στο πανελλαδικό-πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 22/3/2007 (ώρα 12.00 Προπύλαια). Προσυγκέντρωση στις 11.00 στην Καπνικαρέα.
-Ενιαίο συντονισμό με φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Συντονισμός και με άλλα κοινωνικά αντιστεκόμενα κομμάτια (άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές κοκ).
-Καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, μπλοκαρίσματα δρόμων και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
-Καθημερινή ανοιχτή συνέλευση κατάληψης. Η συνέλευση κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος ( ανέργων, εργαζομένων, μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, φοιτητών κοκ). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ του Συλλόγου.
-Συμμετοχή του συλλόγου στο ενιαίο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, στη βάση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης χωρίς εκλεγμένο αντιπρόσωπο, με σκοπό το συντονισμό δράσης.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

13/03/07: ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 8ης ΜΑΡΤΗ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΜΕ
(12/03/2007)

Την Πέμπτη 8 Μαρτίου, ημέρα ψήφισης του νέου νόμου – πλαισίου στη Βουλή πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο με τη συμμετοχή 35.000 και πλέον φοιτητών.
Κατά τη διάρκεια της πορείας και ενώ οι φοιτητές αντιδρούσαν έντονα στην εκπαιδευτική και εργασιακή αναδιάρθρωση , στο ελληνικό κοινοβούλιο πραγματοποιήθηκε η ψήφιση του νόμου – πλαισίου. Η πορεία συνεχίστηκε με έντονο παλμό, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση των δυνάμεων καταστολής. Όταν η κεφαλή της πορείας έφτασε στο ύψος της Βουλής, όπου δημιουργήθηκαν αρκετές εστίες έντασης και συγκρούσεις με τις δυνάμεις, οι άντρες των ΜΑΤ απάντησαν με εκτεταμένη ρήψη χημικών και ασφυξιογόνων, ξυλοδαρμούς και μαζικές συλλήψεις. Στο σημείο αυτό το πρώτο μέρος της πορείας αποκόπηκε από το υπόλοιπο σώμα και ακολούθησε κυνηγητό των διαδηλωτών από τα ΜΑΤ μέχρι τα Προπύλαια αλλά και στα στενά κοντά στη Βουλή.
Αρκετοί από τους διαδηλωτές δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τις δυνάμεις της Αστυνομίας, με αποτέλεσμα να υπάρξουν 61 προσαγωγές και συλλήψεις. Από τους συλληφθέντες, οι 49 κατηγορούνται για πλημμελήματα, ενώ οι υπόλοιποι 12 παραπέμπονται για κακουργήματα. Σήμερα ξεκίνησαν στα Δικαστήρια της Ευελπίδων οι δίκες των προσαχθέντων με πλήθος κόσμου να ζητά την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση τους. Οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν για μια ακόμη φορά με εκτεταμένη ρήψη χημικών προσπαθώντας να διασπάσουν μέρος των παρευρισκομένων (οι οποίοι ήταν ήδη διαχωρισμένοι σε δυο ομάδες μπροστά στα δυο κτίρια που διεξάγονταν οι δίκες) . Η δική των 49 προσαχθέντων τελικά πήρε αναβολή για την 21η Μαρτίου.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ



Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

12/03/07: ΑΠΟΦΑΣΗ Γ.Σ. ΕΜΜΕ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΜΜΕ
(12/ 03/ 2007)

Την Πέμπτη 8 Μαρτίου και ενώ πραγματοποιούταν πανελλαδικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας ,το οποίο έχρηζε ποσοτικά και ποιοτικά μεγάλης δυναμικής, ψηφίστηκε στη Βουλή ο «νόμος πλαίσιο».Η πορεία κινήθηκε προς τη βουλή, με αξιοσημείωτο παλμό και όγκο που άγγιζε κατά προσέγγιση τις 35.000 διαδηλωτών. Στη συμβολή Πανεπιστημίου και Βασ. Σοφίας μερίδα φοιτητών επιλέγει να συγκρουστεί με τις παρατεταγμένες δυνάμεις των ΜΑΤ, τα οποία απαντούν με ρίψη δακρυγόνων .Με αφετηρία το σημείο αυτό, η σύγκρουση γενικεύεται. Οι δυνάμεις καταστολής προσπαθούν να απωθήσουν τους φοιτητές με χρήση δακρυγόνων, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις. Αποτέλεσμα, η πορεία σπάει στα δύο και μέρος της καταδιώκεται προς τα Προπύλαια. Η προσπάθεια να επανενωθεί με το υπόλοιπο μέρος της πορείας το οποίο παρέμενε στη Βουλή, αρχικά παρακωλύεται από παρατεταγμένες διμοιρίες των ΜΑΤ, αλλά επιτυγχάνεται αργότερα. Ωστόσο στη Βουλή παρά την «προσπάθεια» των δυνάμεων καταστολής η ένταση δεν αποκλιμακώνεται. Διμοιρίες κυκλώνουν το σύνολο της πορείας και προβαίνουν σε ασύστολη χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου λάμψης μέσα στο σώμα της πορείας. Επίσης χρησιμοποιούν αφειδώς τα γκλομπ τους και προχωρούν σε περισσότερες συλλήψεις. Η πορεία διαλύεται με πανικόβλητους τους διαδηλωτές να τρέχουν (πολλοί από τους οποίους «συνοδεύονται» μέχρι την Ομόνοια από τα ΜΑΤ). Μέρος της πορείας ανασυντάσσεται και κατευθύνεται στα Προπύλαια. Ακολουθεί αυθόρμητη κατάληψη της πρυτανείας με αφορμή τα γεγονότα και σκοπό την αξιοποίηση του χώρου ως κέντρου αντιπληροφόρησης, συντονισμού δράσεων και συζητήσεων. Αίτημα των καταληψιών η άμεση απελευθέρωση των 61 ατόμων που οδηγήθηκαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών. Από τη μεριά της η «άμεμπτη» ελληνική δικαιοσύνη επισύρει κακουργήματα σε 9 εκ των συλληφθέντων και πλημμελήματα στους λοιπούς νομιμοποιώντας έτσι την πολιτική επιλογή να καταστέλλονται άγρια οι πορείες.
Στην παρούσα φάση, η όξυνση της καταστολής δεν είναι καθόλου ξεκομμένη από τις δικές μας επιλογές. Τη στιγμή που η κυβέρνηση, παρά τις κοινωνικές αντιδράσεις, καταθέτει και ψηφίζει το νέο νόμο-πλαίσιο, το φοιτητικό κίνημα επιλέγει να οξύνει τον αγώνα με συνέχιση των καταλήψεων, μαζικές πορείες και εξωστρεφείς δράσεις μπλοκαρίσματος της ομαλότητας και της τάξης και κινήσεις αντιπληροφόρησης. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την κορύφωση που ζήσαμε τον Μάη-Ιούνη συνεχίζουμε να εκφράζουμε δυναμικά την αντίθεση μας με διαδηλώσεις, καταλήψεις διαρκείας, και πολύμορφες δράσεις που ξεπηδούν από αυτές και με βάση αυτό εφαρμόζεται ως πολιτική απόφαση το δόγμα της μηδενικής ανοχής με την ενεργοποίηση όλων των μηχανισμών καταστολής του κινήματος. Σε πρώτο επίπεδο ρίχνουν στην αρένα τους πραίτορες που αρχικά με την έντονη και προκλητική παρουσία τους σε συλλαλητήρια, δράσεις και κινήσεις αλληλεγγύης ( που αποτελούν και από την πλευρά μας πρόκληση και ποιοτικό άλμα του αγώνα) και κατ’ επέκταση με επιθέσεις με δακρυγόνα, ξυλοδαρμούς, ανθρωποκυνηγητά, πυροβολισμούς και συλλήψεις επιδιώκουν να μας τρομοκρατήσουν. Σε δεύτερο επίπεδο, αναλαμβάνουν ρόλο (καταστολής!) τα ΜΜΕ, τα οποία απονοηματοδοτούν το φοιτητικό κίνημα διαστρεβλώνοντας και πουλώντας την εικόνα του, ώστε αυτή να εξυπηρετεί την πολιτική των κέντρων εξουσίας στα οποία ανήκουν σκοπεύοντας στην κατασκευή συνειδήσεων και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Τέλος, μετά από μήνες απαξίωσης των Γενικών Συνελεύσεων και κάθε συλλογικής πολιτικής διαδικασίας των φοιτητών η κυβέρνηση επιστρατεύει ως απεργοσπαστικό μηχανισμό την πολιτική της νεολαία μέσα στα πανεπιστήμια προκειμένου να χτυπήσει τις καταλήψεις με «θεμιτά ή αθέμιτα» μέσα. Όσο κι αν προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν να καταστείλουν τον αγώνα μας εμείς συνεχίζουμε με περαιτέρω όξυνση του σε όλα τα πεδία μέχρι να καταργηθεί ο νέος νόμος πλαίσιο.
Μέχρι τώρα δημιουργώντας αναβρασμό στο χώρο της παιδείας και μεταφέροντας και στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταφέραμε να τη σύρουμε σε μια ανιαρή στάση δήθεν αντιπολίτευσης με αποτέλεσμα να από«συρθεί» από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Έτσι, μπλοκάραμε την αναθεώρηση του άρθρου 16 η οποία ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποβάθμιση της ήδη απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης και τη “νομιμοποίηση” των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα δημόσια πανεπιστήμια (χορηγίες, έρευνα κτλ). Το πλαίσιο της γενικότερης αναδιαρθρωτικής πολιτικής στην εκπαίδευση συμπληρώνουν ο νόμος– πλαίσιο που η κυβέρνηση σπεύδει ν’ αναστήσει μετά την ολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος τον Μάη-Ιούνη, καθώς και τα ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση και στα ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ. Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος πλαίσιο, αναφέρει, «Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών των ΑΕΙ». Έτσι, ουσιαστικά απονοηματοδοτείται η έννοια του κοινωνικού ασύλου και εμποδίζεται η ανάπτυξη φοιτητικών και ευρύτερα κοινωνικών αντιστάσεων καθώς τα μέσα που μετέρχονται οι αγωνιζόμενοι (καταλήψεις, απεργίες) ποινικοποιούνται, ενώ συγχρόνως το κράτος αναλαμβάνει ρόλο «προστάτη» του πανεπιστημιακού χώρου και κυρίως της παραγωγικής διαδικασίας. Επιπλέον με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου (περιορισμός του σε χώρους εκπαιδευτικής διαδικασίας και έρευνας άρση του κατόπιν απόφασης του Πρυτανικού Συμβουλίου με πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία)γίνεται έρμαιο στα χέρια αντιδραστικών Πρυτάνεων και ουσιαστικά εκτοπίζονται οι φοιτητές από την διαδικασία της όποια σχετικής απόφασης. Επιπλέον, ο νόμος πλαίσιο θέτει όριο σπουδών (2ν), ανταποδοτικά κριτήρια για φοιτητές από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα (εκβιάζοντας τους να εργάζονται μέσα στα πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα πρέπει να περνούν όλα τα μαθήματα), εισάγει managers στις σχολές οι οποίοι θα διαχειρίζονται τα κονδύλια για τα 4ετή ερευνητικά προγράμματα (μέσω των οποίων θα εκβιάζεται η κάθε σχολή να προσαρμόσει την γνώση και την έρευνα στις ανάγκες της αγοράς). Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στην εντατικοποίηση των σπουδών και της ζωής του φοιτητή, στη μετακύληση του κόστους αναπαραγωγής της γνώσης στον ίδιο ως άτομο αλλά και στην πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και των αγώνων του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό απώλειας εξαμήνου σε περίπτωση κατάληψης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους θα εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της ‘’δημόσιας παιδείας’’ ο οποίος ήδη καθορίζεται σημαντικά από τους εξεταστικούς φραγμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (πανελλαδικές εξετάσεις, βάση του 10). Θεωρούμε απαραίτητη την απεμπλοκή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τους εξεταστικούς φραγμούς και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στη ανώτατη εκπαίδευση.
Μέσω της προωθούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης επιχειρείται η δημιουργία του νέου μοντέλου του εργαζομένου που οφείλει να είναι κινητικός, ευέλικτος και χωρίς συλλογικά δικαιώματα άρα εξατομικευμένος και ευάλωτος στις ορέξεις του κεφαλαίου ,για το οποίο εργαζόμαστε και ως απλοί φοιτητές κατά τη διάρκεια των σπουδών μας αναπαράγοντας τους εαυτούς μας ως εργατικό δυναμικό. Το γεγονός αυτό καθιστά τις παροχές της δωρεάν σίτισης - στέγασης –μεταφορών αδιαπραγμάτευτες ως ελάχιστο αντάλλαγμα για τη γνώση την οποία αναπαράγουμε και στην οποία στηρίζεται η λειτουργία του κοινωνικού εργοστασίου.
Ο οδοστρωτήρας της εργασιακής και εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης οξύνει την εργασιακή ανασφάλεια που υπάρχει ήδη και βιώνουμε εμείς, οι φοιτητές των ΕΜΜΕ, που αναγκαζόμαστε (με την συναίνεση βέβαια της ΕΣΗΕΑ) να δουλεύουμε άμισθοι κάτω από την πρόφαση της πρακτικής άσκησης – μαθητείας. Όλοι ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για απλήρωτη εργασία, με άλλα λόγια απροκάλυπτη εκμετάλλευση. Το γενικευμένο καθεστώς της επισφαλούς-ελαστικής εργασίας κυριαρχεί πλέον μέσα στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές δουλεύουν και κάνουν έρευνες σε εργαστήρια απλήρωτοι αλλά και έξω από τις σχολές όπου, υπό τον εκβιασμό της ανεργίας, κυρίως νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κακοπληρωμένα 3ωρα και 4ωρα σε καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μαύρης εργασίας. Βέβαια, τα προβλήματα της σχολής των ΕΜΜΕ δεν περιορίζονται στην πρακτική άσκηση. Επεκτείνονται στην προσπάθεια αναπροσαρμογής των σπουδών στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και στην έλλειψη ενιαίου κτιρίου που να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του τμήματος, έλλειψη που καθιστά ανέφικτη την συγκρότηση και ανάπτυξη πραγματικής φοιτητικής κοινότητας.
Επίσης, η διαγραφή μεταπτυχιακών φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος λίγους μήνες πριν, άνοιξε διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και της ρύθμισης για όρια στο χρόνο φοίτησης. Και βέβαια μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία στεκόμαστε δίπλα και στον αγώνα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών ο οποίος μπήκε και αυτός δυναμικά στο χορό των κινητοποιήσεων. Θεωρούμε τη στάση τους αυτή άκρως υπονομευτική έστω και για τη δημιουργία του κοινού μετώπου αγώνα (που οι ίδιοι ευαγγελίζονταν τον Μάη και τον Ιούνη) και για αυτό απαιτούμε αφενός την άμεση σύγκληση του Ενιαίου συλλόγου μελών ΔΕΠ και αφετέρου να αποσαφηνίσουν τη θέση τους απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις» και στον αγώνα μας.
Η ψήφιση του νόμου αποτελεί πλέον γεγονός και πολλοί θα σπεύσουν να καταδικάσουν τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις ως μάταιες. Οι δυναμικές όμως, που έχουν αναδειχθεί από το φοιτητικό κόσμο (και όχι μόνο) καθιστούν σαφές πως τώρα έχει έρθει η ώρα της κλιμάκωσης, Συνεχίζουμε δίνοντας την απάντηση μας στο δρόμο, ανοίγοντας τις καταλήψεις και σε άλλα κοινωνικά υποκείμενα και δρώντας πολύμορφα σε καθημερινό επίπεδο (με δράσεις, αντιπληροφόρηση κλπ.) .Τίποτα δε διαφέρει πέρα από την αλλαγή των όρων. Πλέον αυτοί περιέχουν την κατάργηση του νόμου-πλαισίου, η οποία σε καμία περίπτωση δε πρέπει να θεωρείται ως αίτημα φοιτητικό καθεαυτό, καθώς αποτελεί μέρος των αναδιαρθρώσεων στο πεδίο της εργασίας(βλ. ασφαλιστικό, απελευθέρωση του ωραρίου κτλ.). Επομένως, η συνέχιση των κινητοποιήσεων όχι μόνο θα στοχεύσει στην παρακώλυση της εφαρμογής του νόμου πλαισίου στα πανεπιστήμια, αλλά επίσης θα αποτελέσει πεδίο αναφοράς για επόμενους αγώνες.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

Απαιτούμε:

-Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
-Να μην εφαρμοστούν- να σταματήσουμε τα ψηφισμένα Νομοσχέδια για αξιολόγηση- ΙΔΒΕ- ΔΟΑΤΑΠ.
-Να καταργηθεί ο νόμος πλαίσιο.
-Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
-Ούτε μια ώρα απλήρωτοι! Όχι στην άμισθη-επισφαλή εργασία
-Δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση, μεταφορές.
-Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-Καμία διαγραφή φοιτητών. Άρση της αντιδραστικής απόφασης της Γ.Σ. Τμήματος και της συγκεκριμένης αντιδραστικής ρύθμισης.
-Ενιαίο κτίριο που να καλύπτει όλες τις λειτουργικές και διοικητικές ανάγκες του τμήματος στο κέντρο της Αθήνας.
-Καμία αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών!
- Καμία δίωξη αγωνιστών από πανεκπαιδευτικές πορείες. Άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση στους συλληφθέντες της
πορείας της 8ης Μαρτίου

Προχωράμε σε:

-Κατάληψη διαρκείας, με νέα Γενική Συνέλευση Φοιτητών τη Δευτέρα 19/3/2007 και ώρα 15.00 (Καλαμιώτου Α’)
-Συμμετοχή στο πανελλαδικό-πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 15/3/2007 (ώρα 12.00 Προπύλαια). Προσυγκέντρωση στις 11.00 στην Καπνικαρέα.
-Ενιαίο συντονισμό με φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Συντονισμός και με άλλα κοινωνικά αντιστεκόμενα κομμάτια (άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές κοκ).
-Καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, μπλοκαρίσματα δρόμων και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
-Καθημερινή ανοιχτή συνέλευση κατάληψης. Η συνέλευση κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος ( ανέργων, εργαζομένων, μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, φοιτητών κοκ). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ του Συλλόγου.
-Συμμετοχή του συλλόγου στο ενιαίο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, στη βάση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης χωρίς εκλεγμένο αντιπρόσωπο, με σκοπό το συντονισμό δράσης.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

05/03/07: ΑΠΟΦΑΣΗ Γ.Σ. ΕΜΜΕ + ΨΗΦΙΣΜΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΜΜΕ
(05/03/ 2007)

Την Τετάρτη 10 Γενάρη ξεκίνησε στο ελληνικό κοινοβούλιο, η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, με δεδομένη τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να ψηφιστεί το Μάρτιο. Το φοιτητικό κίνημα αξιοποιώντας τη συλλογική εμπειρία αγώνα των κινητοποιήσεων του Μάη - Ιούνη κατάφερε να ανασυνταχθεί με πάνω από 300 καταλήψεις πανελλαδικά και με μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα συνεχίζοντας δυναμικά τη μαχητική απεργία των δασκάλων και τις εκατοντάδες καταλήψεις των μαθητών διαδικασία που ολοκληρώθηκε με την ονομαστική ψηφοφορία του άρθρου 16 την Πέμπτη 22 Φλεβάρη. Οι φοιτητές βρισκόμαστε ήδη στην έβδομη βδομάδα κινητοποιήσεων με περίπου 300 κατειλημμένα τμήματα και με συντονισμένες δράσεις να οργανώνονται πλέον σε όλη την Ελλάδα ξεπερνώντας προ πολλού τους τακτικούς ελιγμούς της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης που αποσκοπούν να αποσπάσουν την απαιτούμενη συναίνεση για τις αναδιαρθρωτικές πολιτικές του κεφαλαίου. Με κλεισίματα δρόμων, αποκλεισμούς σιδηροδρομικών σταθμών, συναυλίες, εκδηλώσεις, αυθόρμητες πορείες σε λαϊκές γειτονιές κ.α. διαψεύδουμε έμπρακτα την παραφιλολογία περί σταματήματος των κινητοποιήσεων μας. Ενώ το κράτος έδειχνε να έχει κάμψει τις αντιστάσεις στο φοιτητικό μέτωπο, καταθέτοντας το νόμο πλαίσιο, οι φοιτητές συνεχίζουμε να επιλέγουμε τη ρήξη με τις κυβερνητικές πολιτικές, οξύνοντας τον αγώνα. Η πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία στις 22/2/2007 με πάνω από 20.000 διαδηλωτές στο δρόμο ήταν η μαζικότερη των τελευταίων εβδομάδων με πολλές εστίες έντασης και συγκρούσεις από σημαντική μερίδα διαδηλωτών που απαντήθηκαν με χημικά ξυλοδαρμούς και μια σύλληψη. Η αλληλεγγύη στον συλληφθέντα εκφράστηκε άμεσα στο δρόμο, με πορεία προς τη ΓΑΔΑ στην οποία και δεχτήκαμε την προσχεδιασμένη απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ (χτύπημα-σπάσιμο της πορείας, χημικά, ξυλοδαρμοί, καταδίωξη των φοιτητών στα στενά των Εξαρχείων) που ολοκληρώθηκε με μια ακόμη σύλληψη. Παρόλα αυτά, η επόμενη παναθηναϊκή πορεία (3/2/07) είχε και πάλι μαζική συμμετοχή καθώς και πολλές διμοιρίες και πάλι «στο πλευρό μας» να επιβεβαιώνουν το ρόλο τους ως όργανα του κράτους. Για μας ο μόνος διάλογος γίνεται στο δρόμο κι έτσι για μια ακόμα φορά οι απαντήσεις κι από τις δύο πλευρές δόθηκαν εκεί: Αστυνομοκρατία, χημικά, ξύλο, πυροβολισμοί «για εκφοβισμό» και 3 συλλήψεις. Άμεση ανταπαπάντηση: κατάληξη της πορείας στη ΓΑΔΑ με αίτημα την απελευθέρωση των 3 διαδηλωτών.
Στην παρούσα φάση, η όξυνση της καταστολής δεν είναι καθόλου ξεκομμένη από τις δικές μας επιλογές. Όταν η κυβέρνηση παρά τις κοινωνικές αντιδράσεις προχωρά εσπευσμένα στην κατάθεση και ψήφιση του νέου νόμου-πλαισίου το φοιτητικό κίνημα επιλέγει να οξύνει τον αγώνα με συνέχιση των καταλήψεων, μαζικές πορείες και εξωστρεφείς δράσεις μπλοκαρίσματος της ομαλότητας και της τάξης και κινήσεις αντιπληροφόρησης. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την κορύφωση που ζήσαμε τον Μάη-Ιούνη συνεχίζουμε να αναβάλλουμε τα αναδιαρθρωτικά τους σχέδια και με βάση αυτό εφαρμόζεται ως πολιτική απόφαση το δόγμα της μηδενικής ανοχής με την ενεργοποίηση όλων των μηχανισμών καταστολής του κινήματος. Σε πρώτο επίπεδο ρίχνουν στην αρένα τους πραίτορες που αρχικά με την έντονη και προκλητική παρουσία τους σε συλλαλητήρια, δράσεις και κινήσεις αλληλεγγύης ( που αποτελούν και από την πλευρά μας πρόκληση και ποιοτικό άλμα του αγώνα) και κατ’ επέκταση με επιθέσεις με δακρυγόνα, ξυλοδαρμούς, ανθρωποκυνηγητά, πυροβολισμούς και συλλήψεις επιδιώκουν να μας τρομοκρατήσουν. Σε δεύτερο επίπεδο, αναλαμβάνουν ρόλο (καταστολής!) τα ΜΜΕ, τα οποία απονοηματοδοτούν το φοιτητικό κίνημα διαστρεβλώνοντας και πουλώντας την εικόνα του, ώστε αυτή να εξυπηρετεί την πολιτική των κέντρων εξουσίας στα οποία ανήκουνσκοπεύοντας στην κατασκευή συνειδήσεων και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Τέλος, μετά από μήνες απαξίωσης των Γενικών Συνελεύσεων και κάθε συλλογικής πολιτικής διαδικασίας των φοιτητών η κυβέρνηση επιστρατεύει ως απεργοσπαστικό μηχανισμό την πολιτική της νεολαία μέσα στα πανεπιστήμια προκειμένου να χτυπήσει τις καταλήψεις με «θεμιτά ή αθέμιτα» μέσα. Όσο κι αν προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν να καταστείλουν τον αγώνα μας εμείς συνεχίζουμε με περαιτέρω όξυνση του σε όλα τα πεδία μέχρι να αποσυρθεί –τουλάχιστον- ο νέος νόμος πλαίσιο.
Μέχρι τώρα δημιουργώντας αναβρασμό στο χώρο της παιδείας και μεταφέροντας και στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταφέραμε να τη σύρουμε σε μια ανιαρή στάση δήθεν αντιπολίτευσης με αποτέλεσμα να από«συρθεί» από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Έτσι, μπλοκάραμε την αναθεώρηση του άρθρου 16 η οποία ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποβάθμιση της ήδη απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης και τη “νομιμοποίηση” των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα δημόσια πανεπιστήμια (χορηγίες, έρευνα κτλ). Το πλαίσιο της γενικότερης αναδιαρθρωτικής πολιτικής στην εκπαίδευση συμπληρώνουν ο νόμος– πλαίσιο που η κυβέρνηση σπεύδει ν’ αναστήσει μετά την ολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος τον Μάη-Ιούνη, καθώς και τα ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση και στα ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ. Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος πλαίσιο, αναφέρει, «Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών των ΑΕΙ». Έτσι, ουσιαστικά απονοηματοδοτείται η έννοια του κοινωνικού ασύλου και εμποδίζεται η ανάπτυξη φοιτητικών και ευρύτερα κοινωνικών αντιστάσεων καθώς τα μέσα που μετέρχονται οι αγωνιζόμενοι (καταλήψεις, απεργίες) ποινικοποιούνται, ενώ συγχρόνως το κράτος αναλαμβάνει ρόλο «προστάτη» του πανεπιστημιακού χώρου και κυρίως της παραγωγικής διαδικασίας. Επιπλέον με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου (περιορισμός του σε χώρους εκπαιδευτικής διαδικασίας και έρευνας άρση του κατόπιν απόφασης του Πρυτανικού Συμβουλίου με πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία)γίνεται έρμαιο στα χέρια αντιδραστικών Πρυτάνεων και ουσιαστικά εκτοπίζονται οι φοιτητές από την διαδικασία της όποια σχετικής απόφασης. Επιπλέον, ο νόμος πλαίσιο θέτει όριο σπουδών (2ν), ανταποδοτικά κριτήρια για φοιτητές από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα (εκβιάζοντας τους να εργάζονται μέσα στα πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα πρέπει να περνούν όλα τα μαθήματα), εισάγει managers στις σχολές οι οποίοι θα διαχειρίζονται τα κονδύλια για τα 4ετή ερευνητικά προγράμματα (μέσω των οποίων θα εκβιάζεται η κάθε σχολή να προσαρμόσει την γνώση και την έρευνα στις ανάγκες της αγοράς). Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στην εντατικοποίηση των σπουδών και της ζωής του φοιτητή, στη μετακύληση του κόστους αναπαραγωγής της γνώσης στον ίδιο ως άτομο αλλά και στην πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και των αγώνων του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό απώλειας εξαμήνου σε περίπτωση κατάληψης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους θα εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της ‘’δημόσιας παιδείας’’ ο οποίος ήδη καθορίζεται σημαντικά από τους εξεταστικούς φραγμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (πανελλαδικές εξετάσεις, βάση του 10). Θεωρούμε απαραίτητη την απεμπλοκή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τους εξεταστικούς φραγμούς και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στη ανώτατη εκπαίδευση.
Μέσω της προωθούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης επιχειρείται η δημιουργία του νέου μοντέλου του εργαζομένου που οφείλει να είναι κινητικός, ευέλικτος και χωρίς συλλογικά δικαιώματα άρα εξατομικευμένος και ευάλωτος στις ορέξεις του κεφαλαίου ,για το οποίο εργαζόμαστε και ως απλοί φοιτητές κατά τη διάρκεια των σπουδών μας αναπαράγοντας τους εαυτούς μας ως εργατικό δυναμικό. Το γεγονός αυτό καθιστά τις παροχές της δωρεάν σίτισης - στέγασης –μεταφορών αδιαπραγμάτευτες ως ελάχιστο αντάλλαγμα για τη γνώση την οποία αναπαράγουμε και στην οποία στηρίζεται η λειτουργία του κοινωνικού εργοστασίου.
Ο οδοστρωτήρας της εργασιακής και εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης οξύνει την εργασιακή ανασφάλεια που υπάρχει ήδη και βιώνουμε εμείς, οι φοιτητές των ΕΜΜΕ, που αναγκαζόμαστε (με την συναίνεση βέβαια της ΕΣΗΕΑ) να δουλεύουμε άμισθοι κάτω από την πρόφαση της πρακτικής άσκησης – μαθητείας. Όλοι ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για απλήρωτη εργασία, με άλλα λόγια απροκάλυπτη εκμετάλλευση. Το γενικευμένο καθεστώς της επισφαλούς-ελαστικής εργασίας κυριαρχεί πλέον μέσα στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές δουλεύουν και κάνουν έρευνες σε εργαστήρια απλήρωτοι αλλά και έξω από τις σχολές όπου, υπό τον εκβιασμό της ανεργίας, κυρίως νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κακοπληρωμένα 3ωρα και 4ωρα σε καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μαύρης εργασίας. Βέβαια, τα προβλήματα της σχολής των ΕΜΜΕ δεν περιορίζονται στην πρακτική άσκηση. Επεκτείνονται στην προσπάθεια αναπροσαρμογής των σπουδών στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και στην έλλειψη ενιαίου κτιρίου που να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του τμήματος, έλλειψη που καθιστά ανέφικτη την συγκρότηση και ανάπτυξη πραγματικής φοιτητικής κοινότητας.
Επίσης, η διαγραφή μεταπτυχιακών φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και της ρύθμισης για όρια στο χρόνο φοίτησης. Και βέβαια μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία στεκόμαστε δίπλα και στον αγώνα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών ο οποίος μπήκε και αυτός δυναμικά στο χορό των κινητοποιήσεων. Θεωρούμε τη στάση τους αυτή άκρως υπονομευτική έστω και για τη δημιουργία του κοινού μετώπου αγώνα (που οι ίδιοι ευαγγελίζονταν τον Μάη και τον Ιούνη) και για αυτό απαιτούμε αφενός την άμεση σύγκληση του Ενιαίου συλλόγου μελών ΔΕΠ και αφετέρου να αποσαφηνίσουν τη θέση τους απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις» και στον αγώνα μας. Τώρα που η επίθεση ενάντια στα συμφέροντα και στο μέλλον μας κορυφώνεται, τώρα πρέπει να οξύνουμε και τον αγώνα μας! Με πολύμορφες δράσεις (καταλήψεις, πορείες, μπλοκαρίσματα δρόμων, παρεμβάσεις ενημέρωσης κ.α) και σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τα υπόλοιπα αντιστεκόμενα κομμάτια που πλήττονται άμεσα από τις αλλαγές αυτές (μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι και άνεργοι) πρέπει να δώσουμε δυναμική απάντηση ενάντια στις προσταγές του κεφαλαίου. Στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης καλούμε τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και τα συνδικάτα να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας και επιπλέον απαιτούμε από την ΓΣΕΕ αντί να σκέφτεται την ίδρυση της Ακαδημίας Εργασίας να κηρύξει γενική απεργία ενάντια στο σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Από εμάς όλους, από την ενεργή συμμετοχή μας με το λόγο μας και την πράξη μας χωρίς διαμεσολάβηση και «ειδικούς», εξαρτάται η ανατροπή των κυβερνητικών επιλογών, η υπεράσπιση του εργασιακού μας μέλλοντος, η αξιοπρέπειά μας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

Απαιτούμε:

-Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
-Να μην εφαρμοστούν- να σταματήσουμε τα ψηφισμένα Νομοσχέδια για αξιολόγηση- ΙΔΒΕ- ΔΟΑΤΑΠ.
-Να αποσυρθεί ο νόμος πλαίσιο.
-Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
-Ούτε μια ώρα απλήρωτοι! Όχι στην άμισθη-επισφαλή εργασία
-Δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση, μεταφορές.
-Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-Καμία διαγραφή φοιτητών. Άρση της αντιδραστικής απόφασης της Γ.Σ. Τμήματος και της συγκεκριμένης αντιδραστικής ρύθμισης.
-Ενιαίο κτίριο που να καλύπτει όλες τις λειτουργικές και διοικητικές ανάγκες του τμήματος στο κέντρο της Αθήνας.
-Καμία αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών!
- Καμία δίωξη αγωνιστών από πανεκπαιδευτικές πορείες.

Προχωράμε σε:

-Κατάληψη διαρκείας, με νέα Γενική Συνέλευση Φοιτητών τη Δευτέρα 12/3/2007 και ώρα 15.00 (Καλαμιώτου Α’)
-Συμμετοχή στο πανελλαδικό-πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 8/3/2007 (ώρα 12.00 Προπύλαια). Προσυγκέντρωση στις 11.00 στην Καπνικαρέα.
-Ενιαίο συντονισμό με φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Συντονισμός και με άλλα κοινωνικά αντιστεκόμενα κομμάτια (άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές κοκ).
-Καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, μπλοκαρίσματα δρόμων και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
-Καθημερινή ανοιχτή συνέλευση κατάληψης. Η συνέλευση κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος ( ανέργων, εργαζομένων, μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, φοιτητών κοκ). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ του Συλλόγου.
-Συμμετοχή του συλλόγου στο ενιαίο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, στη βάση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης χωρίς εκλεγμένο αντιπρόσωπο, με σκοπό το συντονισμό δράσης.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

--------------------------------------------------------------------

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ Γ.Σ. ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & ΜΜΕ
(5/3/2007)

Την Πέμπτη 1/3/2007, πραγματοποιήθηκε πανεκπαιδευτικό παναθηναϊκό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας με τη συμμετοχή χιλιάδων φοιτητών. Μέσα σε ένα κλίμα έντονης καταστολής που υποκινείται σε μεγάλο βαθμό από τα ΜΜΕ τα οποία επιζητούν διαρκώς «ενόχους» και συλλήψεις μπήκε και πάλι σε εφαρμογή το δόγμα της μηδενικής ανοχής.
Πιο συγκεκριμένα, το συλλαλητήριο της 1ης Μάρτη χτυπήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής εκτεταμένα με αλόγιστη χρήση δακρυγόνων σε πολλά σημεία της πορείας, ξυλοδαρμούς ενώ προέβησαν σε συλλήψεις. Πρωτοφανές ήταν ότι χωρίς ιδιαίτερη αφορμή ειδικός φρουρός πυροβόλησε στον αέρα «για εκφοβισμό» γεγονός που ενέτεινε την κατάσταση. Τρεις διαδηλωτές συνελήφθησαν σε παράδρομο της οδού Φιλελλήνων και στην Αμαλίας. Πρόκειται για δύο φοιτητές από τα τμήματα Γεωλογικό και Ιστορίας & Αρχαιολογίας αντίστοιχα. Ο πρώτος κατηγορείται για διατάραξη κοινής ειρήνης και απόπειρα πρόκλησης σωματικής βλάβης και ο δεύτερος για απόπειρα απελευθέρωσης κρατουμένου. Για τους παραπάνω, ορίστηκε δικάσιμος την Τρίτη 13 Μαρτίου ενώ ο τρίτος, όντας ανήλικος, παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα ανηλίκων και αναμένει να οριστεί δικάσιμος.

Στην επίθεση που δεχόμαστε, απαντάμε με τον αγώνα μας και την αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους που διώκονται.



ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 1ης/3/2007

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ

01/02/07: "Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, Η ΤΡΟΜΟΚΡΙΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΞΑΓΡΙΩΝΕΙ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!" (κείμενο που υπογράφουμε καταληψίες από σχολές)

Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ,

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΞΑΓΡΙΩΝΕΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!

Την Πέμπτη 22/2 επιτέλους βγήκαν στην επιφάνεια δυναμικές οι οποίες ασφυκτιούσαν μέσα σ’ ένα περιβάλλον αποστειρωμένων διαδηλώσεων, «ελεγχόμενων συγκρούσεων» και βαρετά επαναλαμβανόμενων περιπάτων που σταδιακά οδηγούσαν στην εκτόνωση των κινητοποιήσεων ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Πιο συγκεκριμένα η μαζική συμμετοχή κι ο παλμός των φοιτητών που διαδήλωσαν στο πανελλαδικό συλλαλητήριο αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα ανάδειξης λογικών και πρακτικών που μπορούν να δώσουν προοπτική στον αγώνα μας. Η επιλογή να συγκρουστούμε συλλογικά με τις δυνάμεις καταστολής, η έμπρακτη υπεράσπιση του δικαιώματος να διαδηλώνουμε χωρίς την συνοδεία διμοιριών (μέσω αποδοκιμασιών στην πλ. Κολοκοτρώνη που τις ανάγκασαν να αποχωρήσουν αλλά κυρίως μέσω του μπλοκαρίσματος τους από αλυσίδες στην συμβολή Πανεπιστημίου και Πατησίων), η άρνηση μας να επιτηρούνται οι κινητοποιήσεις και οι ζωές μας (μέσω της καταστροφής καμερών κατά μήκος της πορείας) αποτέλεσαν μερικές μόνο από τις αιχμές που ενσωματώθηκαν στην συνολική δυναμική κίνηση που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας.

Οι αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν να καταστείλουν με την ρίψη χημικών το συλλαλητήριο που εμπεριείχε αυτές τις κινήσεις που ξέφευγαν από τα πλαίσια μιας άνευρης διαμαρτυρίας, συμβατής με την αστική νομιμότητα. Προχώρησαν ταυτόχρονα στη (συνοδευόμενη από ξυλοδαρμό) σύλληψη ενός διαδηλωτή που περιφρουρούσε το μπλοκ του από την εκδικητική μανία των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα αυτός να νοσηλευτεί με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Έπειτα βομβάρδισαν με χημικά τον χώρο του Πολυτεχνείου, δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα για τους χιλιάδες διαδηλωτές που κατέληξαν εκεί μετά το τέλος του συλλαλητηρίου. Η επίθεση ενάντια στο πανεπιστημιακό άσυλο ολοκληρώθηκε με την θρασύδειλη παραβίαση του από άνδρες των ΜΑΤ στην πύλη της Στουρνάρη. Γεγονός καθόλου τυχαίο, από την στιγμή που ο νέος νόμος-πλαίσιο ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στις δυνάμεις καταστολής να εισέρχονται στους πανεπιστημιακούς χώρους .Θεωρούμε ότι από την στιγμή που το κράτος μας δίνει σαφή σημάδια της νέας ρύθμισης πριν ακόμα ψηφιστεί ο νόμος, γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό το ζήτημα της έμπρακτης συλλογικής υπεράσπισης του ασύλου και της εκδίωξης των δυνάμεων καταστολής από τους χώρους γύρω απ’ αυτό.

Ως απάντηση στην καταστολή και στη σύλληψη, πλήθος κόσμου απαίτησε να τερματιστεί το Πανελλαδικό Συντονιστικό (που ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί μετά το συλλαλητήριο) και να πραγματοποιηθεί πορεία προς την ΓΑΔΑ για αλληλεγγύη στον συλληφθέντα. Η διαδικασία του Συντονιστικού τερματίστηκε υπό το σύνθημα «Η τρομοκρατία δεν μας σταματά, αφήστε τα μικρόφωνα και πάμε στην ΓΑΔΑ». Κανείς δεν είχε προτείνει ν’ αποχωρήσουμε από το Πολυτεχνείο για κάποιον διαφορετικό προορισμό, ενώ αντίθετα η πρόταση για πορεία στην ΓΑΔΑ υποστηριζόταν από μεγάλη μερίδα των συμμετεχόντων. Απ’ ό,τι φάνηκε ωστόσο, υπήρξε αναντιστοιχία λόγου – πράξης κάποιων φοιτητοπατέρων. Μετά το πέρας του Συντονιστικού εκμεταλλευόμενοι αφενός την αποπνικτική από τα δακρυγόνα ατμόσφαιρα στο Πολυτεχνείο και αφετέρου χρησιμοποιώντας ανάμεσα στα άλλα, ηττοπαθή/θεσμικά προσχήματα του τύπου ότι «μια τέτοια πορεία είναι παρακινδυνευμένη» ή ειδικότερα ότι «δεν υπήρχε εκ των προτέρων συνεννόηση με τα ΜΑΤ», κατεύθυναν με ντουντούκες φοιτητικά μπλοκ προς Ομόνοια. Από κάποιους φοιτητοπατέρες που επιβεβαιώνουν κάθε στιγμή τα προσδιοριστικά «αλήτες, λέρες» που τους συνοδεύουν, ακούστηκε μέχρι και το αηδιαστικό επιχείρημα ότι «διαφωνώ με τις πρακτικές του συλληφθέντα» ως επιχείρημα για να μην πορευθούν. Προφανώς, τα άτομα αυτά επικαλούμενα την πορεία προς τη ΓΑΔΑ, επέσπευσαν τη στείρα και άκρως γραφειοκρατική διαδικασία τους , με σκοπό να περάσει η δικιά τους έτοιμη πολιτική πλατφόρμα ως απόφαση του οργάνου που ονομάζουν «Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων». Είναι σαφές ότι τους συγκεκριμένους φοιτητοπατέρες όχι μόνο δεν τους απασχολεί καθόλου το ζήτημα της αλληλεγγύης, αλλά και λειτουργούν εν τέλει διασπαστικά ,αφού δεν υπερασπίζονται πορείες, δράσεις και διαθέσεις πάνω στις οποίες δεν έχουν τον πλήρη πολιτικό έλεγχο.

Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω (μικρο)κομματικά παιχνίδια, πάνω από 1000 άτομα επέλεξαν να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον συλληφθέντα και χτυπημένο συμφοιτητή τους πορευόμενοι από το Πολυτεχνείο προς την ΓΑΔΑ έχοντας μπροστά το πανό του Συντονιστικού Καταλήψεων Ιωαννίνων όπου άνηκε ο συλληφθέντας. Η αυθόρμητη κι άμεση εκδήλωση της αλληλεγγύης είναι μια κατάκτηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων από την 8η Ιούνη κι έπειτα, που κάθε φορά στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στο κράτος ότι κανείς δεν θα κρατήσει κανέναν όμηρο από τον αγώνα μας. Αυτή η σημαντική διάσταση της αλληλεγγύης όταν εκφράζεται στους δρόμους έμπρακτα και συλλογικά κι όχι μέσω θεσμικών διαμεσολαβήσεων (χρήση συνδικαλιστών, ΜΜΕ, της θεσμικής κατοχύρωσης των φοιτητικών συλλόγων κτλ.) είναι η αιτία που η αστική δημοκρατία θεώρησε έκνομη αυτή την πορεία, όπως κάνει σε αρκετές περιπτώσεις τελευταία (βλ. χτύπημα της πορείας στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης).

Έτσι από το Πεδίο του Άρεως και μετά η πορεία περικυκλώθηκε από διμοιρίες των ΜΑΤ, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα προκλητικές απέναντι στις αλυσίδες των διαδηλωτών. Ενώ η πορεία επέστρεφε στην Αλεξάνδρας, στο ύψος της Ιπποκράτους οι ΜΑΤατζήδες επιτέθηκαν απρόκλητα με κλωτσιές, γκλομπιές, ασπίδες και χημικά στους διαδηλωτές, διαλύοντας τους αρχικά σε δύο κομμάτια το ένα από τα οποία κατέληξε στην πλ. Βικτωρίας. Οι υπόλοιποι διαδηλωτές δέχτηκαν ξανά την επίθεση της αστυνομίας στην αρχή της Ιπποκράτους, στο ύψος του Α.Τ. Εξαρχείων, και στους δρόμους γύρω από την πλ. Εξαρχείων, όπου τα ΜΑΤ διέσπασαν σε πολλά κομμάτια το σώμα της διαδήλωσης κι εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό. Στην συμβολή των οδών Ανδρέα Μεταξά και Θεμιστοκλέους συνέλαβαν έναν ακόμη φοιτητή, τον οποίον αφού τον ξυλοκόπησαν του φόρτωσαν και 5 πλημμελήματα, αφήνοντας τον μετά από 4 μέρες ελεύθερο με περιοριστικούς όρους. Πέρα από τον συλληφθέντα, υπήρξαν και 4 τραυματίες που νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία, ενώ πολλά άτομα βρίσκονταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση μετά το τρομοκρατικό αυτό χτύπημα. Οι προκλήσεις των μπάτσων δεν εξαντλήθηκαν στην συγκεκριμένη μέρα, αφού ήταν προκλητικοί απέναντι στον αλληλέγγυο κόσμο που συγκεντρώθηκε στα δικαστήρια, ενώ δεν δίστασαν στις 26/2 να χτυπήσουν διαδηλωτές που επέστρεφαν από τα δικαστήρια προς την ΑΣΟΕΕ, καθώς και φοιτητές που πραγματοποίησαν αυθόρμητη διαδήλωση στο Υπουργείο Παιδείας μετά από γενική συνέλευση.

Συμπληρώνοντας το έργο της κρατικής καταστολής τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης θα προβούν σ’ ένα όργιο παραπληροφόρησης, συκοφάντησης και διαστρέβλωσης του αγώνα μας με σκοπό την κοινωνική του απομόνωση. Θα προωθήσουν έναν επίπλαστο διαχωρισμό των διαδηλωτών με βάση τις ιδεολογικές τους θέσεις ή την επιλογή της σύγκρουσης με τις δυνάμεις καταστολής, με σκοπό να αντιστρέψουν την πραγματικότητα της τρομοκράτησης της κοινωνίας από τους κουκουλοφόρους και ροπαλοφόρους αστυνομικούς. Θα αποκρύψουν το χτύπημα της πορείας προς την ΓΑΔΑ, την αστυνομική τρομοκρατία, τα χουντικά ανθρωποκυνηγητά, την παραβίαση του ασύλου. Τέλος θα προετοιμάσουν το κλίμα για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή, ζητώντας μαζικές συλλήψεις αγωνιστών.

Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: Απέναντι στην αλληλεγγύη και στην δυναμική που προκύπτει από την συλλογική επανοικειοποίηση των δρόμων της πόλης από δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, απέναντι στις αλυσίδες που διαχωρίζουν την κοινότητα των διαδηλωτών από τις κατασταλτικές δυνάμεις, το κράτος προσπαθεί να μας τρομοκρατήσει και να μας διασπάσει μέσω της μαζικής ρίψης επικίνδυνων για την υγεία μας χημικών, με κλωτσιές και ψεκάσματα στο πρόσωπο. Απέναντι στην αλληλεγγύη που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος με όρους όχι ιδεολογικών συμφωνιών αλλά του κοινού αγώνα, η αστική δημοκρατία στοχοποιεί πολιτικές συνιστώσες κι αγωνιστές και με την συνδρομή των ΜΜΕ προσπαθεί να διαχωρίσει τους φοιτητές σε «κουκουλοφόρους» κι ειρηνικούς διαδηλωτές. Απέναντι στην επίμονη μας ότι «δεν θα περάσει ο νόμος-πλαίσιο δεν θα καταργηθεί το άσυλο» το κράτος βάζει τα σκυλιά του να το παραβιάζουν. Απέναντι στο μπλοκάρισμα της οικονομικής/ερευνητικής λειτουργίας των πανεπιστημίων εδώ και δύο μήνες και στις καθημερινές μας παρεμβάσεις στους δρόμους, στις πλατείες, σε γειτονιές, σε χώρους εργασίας, σε σιδηροδρομικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όλες οι δυνάμεις του καπιταλιστικού συστήματος θα κάνουν μια ακόμα προσπάθεια να επαναφέρουν την ομαλότητα. Θα χρησιμοποιήσουν δαπίτες, τραμπούκους, φασίστες, πρυτάνεις, μεγαλοκαθηγητάδες, ρουφιάνους μεγαλοδημοσιογράφους, στημένες δημοσκοπήσεις, θα χρησιμοποιήσουν ως σημαία τους τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας του καναπέ και της «κοινής γνώμης» των φοβισμένων νοικοκυραίων και θα επιτεθούν πιο λυσσασμένα από ποτέ.

Γεννιέται επιτακτικά η ανάγκη να συνειδητοποιήσουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές ότι δεν δίνουν έναν συντεχνιακό/απομονωμένο αγώνα. Η ένταση της τρομοκρατίας και της καταστολής είναι η ωμή πραγματικότητα για οποιοδήποτε κοινωνικό κομμάτι αμφισβητεί τις κεντρικές επιλογές του συστήματος και στέκεται εμπόδιο στα σχέδια του. Η μάχη ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι μια κεντρικής σημασίας μάχη που ανάλογα με την αποτελεσματικότητα της θα καθορίσει και τους όρους της μάχης ενάντια στην μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος που σχεδιάζουν εδώ και χρόνια όλες οι κυβερνήσεις.

Επειδή λοιπόν αυτές οι μέρες είναι πολύ κρίσιμες πρέπει απέναντι στην τρομοκρατία να προτάξουμε την πιο μαχητική αλληλεγγύη. Κόντρα σε όσους στο εσωτερικό του κινήματος σπέρνουν την ηττοπάθεια, να προτάξουμε τον ανυποχώρητο αγώνα, το μη σταμάτημα σε καμιά περίπτωση των καταλήψεων αν (τουλάχιστον!) δεν πάρουν πίσω το νόμο-πλαίσιο. Να μην μείνουμε παθητικοί θεατές στην απομαζικοποίηση των κινηματικών διαδικασιών από τους γραφειοκράτες, αλλά αντίθετα να συμμετέχουμε όλο και πιο μαζικά στις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις με σκοπό την ανάπτυξη πολύμορφων πρωτοβουλιών που θα διασφαλίσουν την αυτονομία των αγώνων μας. Να απαντήσουμε στον συντονισμό των δυνάμεων της αντίδρασης και της συντήρησης ενισχύοντας τον οριζόντιο συντονισμό δράσεων των αγωνιζόμενων. Απέναντι στα ανθρωποκυνηγητά και στις χουντικές απαγορεύσεις των διαδηλώσεων να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας ώστε να κρατήσουμε τους δρόμους που καταλαμβάνουμε. Κάθε φορά που συλλαμβάνουν κάποιον διαδηλωτή να απαντάμε συνεχώς με μαζικές πορείες αλληλεγγύης. Να μην αφήσουμε κανέναν συναγωνιστή μόνο του απέναντι στην καταστολή. Η λάσπη κι η συκοφάντηση του αγώνα μας θα αποτυγχάνουν να μας απομονώσουν κάθε φορά που θα βροντοφωνάζουμε σ’ όλη την κοινωνία ότι αγώνας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι αγώνας όλων μας, είναι ο αγώνας των δυνάμεων της κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στις δυνάμεις της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ

Ανοιχτές συζητήσεις στο κατειλημμένο έδαφος της ΑΣΟΕΕ

Σάββατο 3 Μαρτίου:

18:00 Μ’ αφορμή το χτύπημα της φοιτητικής πορείας στην ΓΑΔΑ. Η καταστολή του αγώνα μας, η έμπρακτη αλληλεγγύη κι η οργάνωση των συλλογικών μας κινήσεων αντιβίας.
20:00 Συντονισμός δράσεων

καταληψίες από σχολές

26/02/07: ΑΠΟΦΑΣΗ Γ.Σ. ΕΜΜΕ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΜΜΕ
(26/ 2/ 2007)

Την Τετάρτη 10 Γενάρη ξεκίνησε στο ελληνικό κοινοβούλιο, η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, με δεδομένη τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να ψηφιστεί το Μάρτιο. Το φοιτητικό κίνημα αξιοποιώντας τη συλλογική εμπειρία αγώνα των κινητοποιήσεων του Μάη - Ιούνη κατάφερε να ανασυνταχθεί με πάνω από 300 καταλήψεις πανελλαδικά και με μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα συνεχίζοντας δυναμικά τη μαχητική απεργία των δασκάλων και τις εκατοντάδες καταλήψεις των μαθητών διαδικασία που ολοκληρώθηκε με την ονομαστική ψηφοφορία του άρθρου 16 την Πέμπτη 22 Φλεβάρη. Οι φοιτητές βρισκόμαστε ήδη στην έβδομη βδομάδα κινητοποιήσεων με 330 κατειλημμένα τμήματα και με συντονισμένες δράσεις να οργανώνονται πλέον σε όλη την Ελλάδα ξεπερνώντας προ πολλού τους τακτικούς ελιγμούς της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης που αποσκοπούν να αποσπάσουν την απαιτούμενη συναίνεση για τις αναδιαρθρωτικές πολιτικές του κεφαλαίου. Με κλεισίματα δρόμων, αποκλεισμούς σιδηροδρομικών σταθμών, συναυλίες, εκδηλώσεις, αυθόρμητες πορείες σε λαϊκές γειτονιές κ.α. διαψεύδουμε έμπρακτα την παραφιλολογία περί σταματήματος των κινητοποιήσεων μας. Ενώ το κράτος έδειχνε να έχει κάμψει τις αντιστάσεις στο φοιτητικό μέτωπο, καταθέτοντας το νόμο πλαίσιο, οι φοιτητές συνεχίζουμε να επιλέγουμε τη ρήξη με τις κυβερνητικές πολιτικές, οξύνοντας τον αγώνα. Η πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία στις 22/2/2007 με πάνω από 20.000 διαδηλωτές στο δρόμο ήταν η μαζικότερη των τελευταίων εβδομάδων. Πλήθος φοιτητών επέλεξε την επίθεση δημιουργώντας πολλές εστίες έντασης κατά τη διάρκεια ης πορείας με αποκορύφωμα τις εκτεταμένες συγκρούσεις στη Βουλή, στις οποίες οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με ρίψεις χημικών, ξυλοδαρμούς και μία σύλληψη. Το ίδιο απόγευμα εκατοντάδες φοιτητών πορεύτηκαν σε ένδειξη αλληλεγγύης στον συλληφθέντα φοιτητή προς τη ΓΑΔΑ. Στην πορεία διμοιρίες ΜΑΤ επιτέθηκαν συντονισμένα με τη χρήση ασφυξιογόνων, δακρυγόνων και ωμής βίας και συνέχισαν με την καταδίωξη των φοιτητών στα στενά των Εξαρχείων όπου και προέβησαν σε ακόμα μία σύλληψη. Η όξυνση της καταστολής στην παρούσα φάση αποτελεί ξεκάθαρη πολιτική απόφαση και συνδέεται άρρηκτα με την επίσπευση της διαδικασίας κατάθεσης του νόμου πλαισίου. Επιπλέον, η διαστρέβλωση της εικόνας του φοιτητικού κινήματος από τα ΜΜΕ, τα οποία «κατασκευάζουν», ανακατασκευάζουν και πουλούν την εικόνα του που εξυπηρετεί την πολιτική των κέντρων εξουσίας.
Η αναθεώρηση του άρθρου 16 ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποβάθμιση της ήδη απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης και τη “νομιμοποίηση” των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα δημόσια πανεπιστήμια (χορηγίες, έρευνα κτλ). Το πλαίσιο της γενικότερης αναδιαρθρωτικής πολιτικής στην εκπαίδευση συμπληρώνουν ο νόμος– πλαίσιο που η κυβέρνηση σπεύδει ν’ αναστήσει μετά την ολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος τον Μάη-Ιούνη, καθώς και τα ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση και στα ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ. Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος πλαίσιο, αλλάζοντας το θεσμικό πλαίσιο γύρω από το άσυλο, ουσιαστικά το καταργεί εμποδίζοντας την ανάπτυξη φοιτητικών και ευρύτερα κοινωνικών αντιστάσεων. Επιπλέον, θέτει όριο σπουδών (2ν), ανταποδοτικά κριτήρια για φοιτητές από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα (εκβιάζοντας τους να εργάζονται μέσα στα πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα πρέπει να περνούν όλα τα μαθήματα), εισάγει managers στις σχολές οι οποίοι θα διαχειρίζονται τα κονδύλια για τα 4ετή ερευνητικά προγράμματα (μέσω των οποίων θα εκβιάζεται η κάθε σχολή να προσαρμόσει την γνώση και την έρευνα στις ανάγκες της αγοράς). Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στην εντατικοποίηση των σπουδών και της ζωής του φοιτητή, στη μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής της γνώσης στον ίδιο ως άτομο αλλά και στην πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και των αγώνων του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό απώλειας εξαμήνου σε περίπτωση κατάληψης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους θα εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της ‘’δημόσιας παιδείας’’ ο οποίος ήδη καθορίζεται σημαντικά από τους εξεταστικούς φραγμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (πανελλαδικές εξετάσεις, βάση του 10). Θεωρούμε απαραίτητη την απεμπλοκή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τους εξεταστικούς φραγμούς και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στη ανώτατη εκπαίδευση.
Μέσω της προωθούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης επιχειρείται η δημιουργία του νέου μοντέλου του εργαζομένου που οφείλει να είναι κινητικός, ευέλικτος και χωρίς συλλογικά δικαιώματα άρα εξατομικευμένος και ευάλωτος στις ορέξεις του κεφαλαίου ,για το οποίο εργαζόμαστε και ως απλοί φοιτητές κατά τη διάρκεια των σπουδών μας αναπαράγοντας τους εαυτούς μας ως εργατικό δυναμικό. Το γεγονός αυτό καθιστά τις παροχές της δωρεάν σίτισης - στέγασης –μεταφορών αδιαπραγμάτευτες ως ελάχιστο αντάλλαγμα για τη γνώση την οποία αναπαράγουμε και στην οποία στηρίζεται η λειτουργία του κοινωνικού εργοστασίου.
Ο οδοστρωτήρας της εργασιακής και εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης οξύνει την εργασιακή ανασφάλεια που υπάρχει ήδη και βιώνουμε εμείς, οι φοιτητές των ΕΜΜΕ, που αναγκαζόμαστε (με την συναίνεση βέβαια της ΕΣΗΕΑ) να δουλεύουμε άμισθοι κάτω από την πρόφαση της πρακτικής άσκησης – μαθητείας. Όλοι ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για απλήρωτη εργασία, με άλλα λόγια απροκάλυπτη εκμετάλλευση. Το γενικευμένο καθεστώς της επισφαλούς-ελαστικής εργασίας κυριαρχεί πλέον μέσα στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές δουλεύουν και κάνουν έρευνες σε εργαστήρια απλήρωτοι αλλά και έξω από τις σχολές όπου, υπό τον εκβιασμό της ανεργίας, κυρίως νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κακοπληρωμένα 3ωρα και 4ωρα σε καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μαύρης εργασίας. Βέβαια, τα προβλήματα της σχολής των ΕΜΜΕ δεν περιορίζονται στην πρακτική άσκηση. Επεκτείνονται στην προσπάθεια αναπροσαρμογής των σπουδών στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και στην έλλειψη ενιαίου κτιρίου που να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του τμήματος, έλλειψη που καθιστά ανέφικτη την συγκρότηση και ανάπτυξη πραγματικής φοιτητικής κοινότητας.
Επίσης, η διαγραφή μεταπτυχιακών φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και της ρύθμισης για όρια στο χρόνο φοίτησης. Και βέβαια μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία στεκόμαστε δίπλα και στον αγώνα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών ο οποίος μπήκε και αυτός δυναμικά στο χορό των κινητοποιήσεων. Θεωρούμε τη στάση τους αυτή άκρως υπονομευτική έστω και για τη δημιουργία του κοινού μετώπου αγώνα (που οι ίδιοι ευαγγελίζονταν τον Μάη και τον Ιούνη) και για αυτό απαιτούμε αφενός την άμεση σύγκληση του Ενιαίου συλλόγου μελών ΔΕΠ και αφετέρου να αποσαφηνίσουν τη θέση τους απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις» και στον αγώνα μας. Τώρα που η επίθεση ενάντια στα συμφέροντα και στο μέλλον μας κορυφώνεται, τώρα πρέπει να οξύνουμε και τον αγώνα μας! Με πολύμορφες δράσεις (καταλήψεις, πορείες, μπλοκαρίσματα δρόμων, παρεμβάσεις ενημέρωσης κ.α) και σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τα υπόλοιπα αντιστεκόμενα κομμάτια που πλήττονται άμεσα από τις αλλαγές αυτές (μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι και άνεργοι) πρέπει να δώσουμε δυναμική απάντηση ενάντια στις προσταγές του κεφαλαίου. Στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης καλούμε τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και τα συνδικάτα να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας και επιπλέον απαιτούμε από την ΓΣΕΕ αντί να σκέφτεται την ίδρυση της Ακαδημίας Εργασίας να κηρύξει γενική απεργία ενάντια στο σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Από εμάς όλους, από την ενεργή συμμετοχή μας, εξαρτάται η ανατροπή των κυβερνητικών επιλογών, η υπεράσπιση του εργασιακού μας μέλλοντος, η αξιοπρέπειά μας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

Απαιτούμε:

-Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
-Να μην εφαρμοστούν- να σταματήσουμε τα ψηφισμένα Νομοσχέδια για αξιολόγηση- ΙΔΒΕ- ΔΟΑΤΑΠ.
-Να αποσυρθεί ο νόμος πλαίσιο.
-Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
-Ούτε μια ώρα απλήρωτοι! Όχι στην άμισθη-επισφαλή εργασία
-Δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση, μεταφορές.
-Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-Καμία διαγραφή φοιτητών. Άρση της αντιδραστικής απόφασης της Γ.Σ. Τμήματος και της συγκεκριμένης αντιδραστικής ρύθμισης.
-Ενιαίο κτίριο που να καλύπτει όλες τις λειτουργικές και διοικητικές ανάγκες του τμήματος στο κέντρο της Αθήνας.
-Καμία αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών!
-Άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των 2 συλληφθέντων της 22ης/2/2007
- Καμία δίωξη αγωνιστών από πανεκπαιδευτικές πορείες.

Προχωράμε σε:

-Κατάληψη διαρκείας, με νέα Γενική Συνέλευση Φοιτητών τη Δευτέρα 5/3/2007 και ώρα 15.00 (Καλαμιώτου Α’)
-Συμμετοχή στο πανελλαδικό-πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1/3/2007 (ώρα 12.00 Προπύλαια). Προσυγκέντρωση στις 11.00 στην Καπνικαρέα.
-Ενιαίο συντονισμό με φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Συντονισμός και με άλλα κοινωνικά αντιστεκόμενα κομμάτια (άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές κοκ).
-Καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, μπλοκαρίσματα δρόμων και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
-Καθημερινή ανοιχτή συνέλευση κατάληψης. Η συνέλευση κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος ( ανέργων, εργαζομένων, μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, φοιτητών κοκ). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ του Συλλόγου.
-Συμμετοχή του συλλόγου στο ενιαίο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, στη βάση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης χωρίς εκλεγμένο αντιπρόσωπο, με σκοπό το συντονισμό δράσης.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

26/02/07:ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 22ης ΦΛΕΒΑΡΗ

ΨΗΦΙΣΜΑ

ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε.

( 26/2/2007)

Την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου, ημέρα ονομαστικής ψηφοφορίας για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και ενώ η κυβέρνηση έχει καταθέσει εκ νέου τον νόμο πλαίσιο, πραγματοποιείται πανελλαδική, πανεκπαιδευτική πορεία με τη συμμετοχή 30.000 και πλέον φοιτητών οι οποίοι αντιδρούν στην συντελούμενη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Μέσα σε ένα οξυμένο κλίμα, δημιουργούνται πολλές εστίες έντασης και μπροστά στη Βουλή πραγματοποιούνται συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Ένας φοιτητής από τα Ιωάννινα, στην προσπάθεια του να περιφρουρήσει το μπλοκ των φοιτητών από την επέμβαση των ΜΑΤ, ξυλοκοπείται και συλλαμβάνεται.
Το βράδυ της ίδιας μέρας πραγματοποιείται μαζική πορεία αλληλεγγύης στον συλληφθέντα προς τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Κατά την επιστροφή της στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, η πορεία χτυπιέται απρόκλητα από τα ΜΑΤ τα οποία κάνουν εκτεταμένη χρήση χημικών και ασκούν σωματική βία ενάντια στους αλληλέγγυους φοιτητές. Το όργιο καταστολής και το κυνηγητό συνεχίζεται στα στενά των Εξαρχείων και στη συμβολή των οδών Ανδρέα Μεταξά και Θεμιστοκλέους τα ΜΑΤ προβαίνουν σε ακόμα μία σύλληψη. Οι κατηγορίες που προσάπτονται στο φοιτητή φτάνουν τα πέντε πλημμελήματα (αντίσταση κατά της αρχής, εξύβριση, διατάραξη κοινής ειρήνης, απόπειρα σωματικής βλάβης και κατοχή όπλου). Ο φοιτητής αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ( μία παρουσία τον μήνα σε Αστυνομικό Τμήμα) μέχρι να οριστεί δικάσιμος.

Στην επίθεση που δεχόμαστε, απαντάμε με τον αγώνα μας και την αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους που διώκονται.


ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 22ης/2/2007

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ

23/02/07: ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ 22ης ΦΛΕΒΑΡΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΑΔΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ…

Οι φοιτητές βρισκόμαστε στην όγδοη εβδομάδα κινητοποιήσεων με 330 κατειλημμένα τμήματα και με συντονισμένες δράσεις να οργανώνονται πλέον σε όλη την Ελλάδα. Με καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, κλεισίματα δρόμων, αποκλεισμούς σιδηροδρομικών σταθμών, συναυλίες, εκδηλώσεις, αυθόρμητες πορείες σε λαϊκές γειτονιές κ.α. διαψεύδουμε έμπρακτα τις παραφιλολογίες περί σταματήματος των κινητοποιήσεων μας. Ενώ το κράτος δείχνει να έχει κάμψει τις αντιστάσεις στο φοιτητικό μέτωπο καταθέτοντας το νόμο-πλαίσιο, οι φοιτητές συνεχίζουμε να επιλέγομε τη ρήξη με τις κυβερνητικές πολιτικές, οξύνοντας τον αγώνα. Η προχθεσινή πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία (22/2/2007) με 30.000 διαδηλωτές στο δρόμο ήταν η μαζικότερη των τελευταίων εβδομάδων. Πλήθος φοιτητών επέλεξε την επίθεση δημιουργώντας πολλές εστίες έντασης κατά τη διάρκεια της πορείας με αποκορύφωμα τις εκτεταμένες συγκρούσεις στη Βουλή, στις οποίες οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με ρίψεις χημικών, ξυλοδαρμούς και μία σύλληψη. Ο βαριά τραυματισμένος διαδηλωτής νοσηλεύεται φρουρούμενος αναμένοντας να οριστεί δικάσιμος ενώ τον βαραίνουν ανυπόστατες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος
Το ίδιο απόγευμα εκατοντάδες φοιτητών πορεύτηκαν, σε ένδειξη αλληλεγγύης στο συλληφθέντα φοιτητή, προς τη ΓΑΔΑ με τα ΜΑΤ να έχουν την πορεία σε ασφυκτικό κλοιό και να προκαλούν, δείχνοντας εξαρχής τις διαθέσεις τους για το τι θα ακολουθούσε. Στην επιστροφή στη λεωφόρο Αλεξάνδρας διμοιρίες επιτέθηκαν συντονισμένα σπάζοντας την πορεία στα δύο με τη χρήση ασφυξιογόνων, δακρυγόνων και ωμής βίας με αποτέλεσμα μόνο μικρό μέρος της πορείας να συνεχιστεί προς την πλατεία Βικτορίας. Η επίθεση των κατασταλτικών δυνάμεων δεν σταμάτησε εκεί αλλά συνεχίστηκε με την καταδίωξη των διαδηλωτών στα στενά των Εξαρχείων όπου προέβησαν σε μία σύλληψη. Ο συλληφθείς φοιτητής αφού τραυματίστηκε σοβαρά αντιμετωπίζει τώρα κατηγορίες για 5 πλημμελήματα και κρατείται στην αστυνομική διεύθυνση μέχρι τη Δευτέρα οπότε και θα οριστεί δικάσιμος.
Η απρόκλητη επίθεση στην πορεία προς τη ΓΑΔΑ δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, ήταν προσχεδιασμένη, ήταν πολιτική απόφαση. Το κράτος για άλλη μια φορά θέλει να καταστήσει σαφές ότι θα υπερασπιστεί τις επιταγές του κεφαλαίου ακόμα και αν χρειαστεί να χάσει το δημοκρατικό του προσωπείο. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση πρέπει να ολοκληρωθεί, οι εταιρίες πρέπει να μπουν στις σχολές και οποιαδήποτε προσπάθεια αντίστασης πρέπει να καταπνιγεί ιδιαίτερα όταν συνιστώσες του κινήματος πραγματοποιούν αυθόρμητες και δυναμικές δράσεις υιοθετώντας επιθετικές λογικές απέναντι στην εξουσία. Λογικές αμφισβήτησης τις οποίες το σύστημα επιδιώκει να διαστρεβλώσει και να ενσωματώσει και μέσω των ΜΜΕ. Σε μας ο ρόλος των μέσων ήταν και θα είναι σαφής: ανάλογα με την πολιτική συγκυρία, την ανάγκη για τηλεθέαση και εξυπηρετώντας τα κέντρα εξουσίας στα οποία ανήκουν «κατασκευάζουν», ανακατασκευάζουν και πωλούν την εικόνα του φοιτητικού κινήματος διαστρεβλώνοντας το μήνυμα του με απώτερο σκοπό την επιβολή στην κοινωνική συνείδηση της λογικής περί επιστροφής στην τάξη και την κανονικότητα.
Κατασταλτικές μεθοδεύσεις όπως της περασμένης Πέμπτης δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα, είναι ο κανόνας.
Είναι η πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά κομμάτια που διεκδικούν ρόλο στην πολιτική διαδικασία ( συμβασιούχοι, ναυτεργάτες, δάσκαλοι, μαθητές κ.α.), οξύνοντας τα μέτωπα αντιπαράθεσης είτε με την εργοδοσία είτε με τους επίσημους ολοκληρωτικούς θεσμούς που ελέγχουν όλο το φάσμα της κοινωνικής δραστηριότητας προς όφελος της άρχουσας τάξης.
Το εκπαιδευτικό όσες προσπάθειες και αν κάνει η κυβέρνηση, δεν θα λήξει εδώ. Επιλέξαμε την ολοκληρωτική αντιπαράθεση με την συντελούμενη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και η καταστολή οι συλλήψεις και η συκοφάντηση των αγωνιστών μέσω των ΜΜΕ, δεν θα κάμψουν τις αντιστάσεις μας,

αντίθετα…

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 22ης/ 2/ 2007

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ (ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ) ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 26/2/2007 (11.00)

ΚΑΤΑΛΗΨΗ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & ΜΜΕ

*βίντεο από το πέσιμο στην πορεία προς ΓΑΔΑ
-->http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=661594

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

21-22/02/07: ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
-γιορτή δρόμου-
ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΠΑΝΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ
ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ

ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΡΜΟΥ & ΑΘΗΝΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 21/2 , 17:00

Καταληψίες από σχολές

----------------------------------------------------------------------------------

Η κίνηση αυτή αποφασίστηκε από μια πρωτοβουλία φοιτητών - καταληψιών από σχολές , μολονότι στη συνέχεια "πέρασε" και από κάποιες γενικές συνελεύσεις (ΕΜΜΕ, ΑΣΟΕΕ κ.α.) Κατά τη διάρκεια της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΡΟΜΟΥ η συμβολή Ερμού & Αθηνάς μετονομάστηκε σε "Κατάληψης & Απεργίας", η άσφαλτος ζωγραφίστηκε (πριν ξηλωθεί προς αναζήτηση της πολυπόθητης και χιλιοακουσμένης παραλίας), στήθηκε μικροφωνική εγκατάσταση και προτζέκτορες στους τοίχους, διαβάσαμε και μοιράσαμε κείμενα, ακούσαμε τις μουσικές μας, είδαμε ταινιάκια, φωτογραφικό υλικό και βιντεο-ντοκουμέντα από την 8η Ιούνη κι όταν πλέον η ώρα πέρασε και είχαμε μείνει καμιά 100άρα άτομα, η ΚΑΤΑΛΗΨΗ-ΓΙΟΡΤΗ ΔΡΟΜΟΥ μετονομάστηκε σε ΚΑΤΑΛΗΨΗ-ΓΙΟΡΤΗ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΥ καθώς οι εναπομείναντες καταληψίες μεταφέρθηκαν στην μόνιμα κατειλημμένη ζώνη της Καπνικαρέας όπου στήθηκε ένα κανονικότατο γλέντι με μουσική, χορό, κρασι και -επειδή νηστικός καταληψίας δε χορεύει- άφθονα σουβλάκια. Οι λεπτομέρειες φυσικά δεν αφορούν αυτό το blog...

Λίγο πριν ξημερώσει τα φώτα έσβησαν, τα ηχεία σίγησαν κι οι καταληψίες εναποθέσαμε τα κουρασμένα μας κορμιά στα κρύα πατώματα των σχολών μας καθώς ένα ακόμα πανελλάδικο συλλαλητήριο μας περίμενε λίγες ώρες αργότερα...

Τελικά,

σχεδόν ένα 24ώρο μετά,

σχεδόν η ίδια μεγάλη παρέα

μαζί με πολλόυς ακόμα διαδηλωτές - αλληλέγγυους στον συλληφθέντα της πορείας της 22/2

θα "παιξει κυνηγητό" στα στενά των Εξαρχείων (λεπτομέρειες στο κείμενο και την αφίσα "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ που υπογράφουμε και πάλι ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ΑΠΟ ΣΧΟΛΕΣ)

ελάχιστες φωτογραφίες
στο παρακάτω link απο indymedia:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=659733

20/02/07: ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ-ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ

ΨΗΦΙΣΜΑ

ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & Μ.Μ.Ε

20-2-2007

Ήδη από τον Μάη και τον Ιούνη αλλά και τώρα, τον Γενάρη μέχρι σήμερα, οι φοιτητές έχουν επιλέξει τον δρόμο του αγώνα ενάντια στο σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Με συνελεύσεις, διαδηλώσεις, συγκρούσεις και καταλήψεις απαντούν δυναμικά απέναντι στην επίθεση που δέχονται από το κεφάλαιο ώστε να προσαρμοστούν στις σύγχρονες επιταγές του.
Σ' αυτή την κατεύθυνση έχουν επιλέξει να καταλάβουν τις σχολές τους και κυρίως να τις διαχειρίζονται οι ίδιοι από την αρχή ως το τέλος. Μια πτυχή της αυτοδιαχειριζόμενης λογικής της κατάληψης είναι και η «ευθύνη» για την καθαριότητα των κατειλημμένων κτιρίων ενώ μέχρι τώρα, την περίοδο της «κανονικότητας», αυτό ήταν «ευθύνη» των εργαζομένων-καθαριστριών που δουλεύουν κάτω από σαθρές και άκρως εκμεταλλευτικές συνθήκες εργασίας, από τις 3μηνες συμβάσεις εργασίας και τα ελαστικά ωράρια μέχρι τους ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς στα όρια της επιβίωσης. Πέρα όμως απ' όλα αυτά, έχουν ν' αντιμετωπίσουν και εκβιασμούς από πολλές κατευθύνσεις που τους γνωστοποιούν ότι όσο υπάρχουν καταλήψεις δεν θα πληρώνονται. Εμείς απαντάμε ότι δεν θα ανεχτούμε κανέναν εκβιασμό ούτε και την άθλια προσπάθεια να στρέψουν τους εργαζομένους στα πανεπιστήμια (επιστάτες, καθαριστές-στριες, κηπουρούς κτλ) ενάντια στον αγώνα μας.
Απαιτούμε από τον οποιοδήποτε υπεύθυνο (καθηγητή-επόπτη, επιτροπή διαχείρισης της παν/κης περιουσίας κτλ) να ξεπεράσει τα γραφειοκρατικά κολλήματα-προφάσεις και να κινήσει άμεσα τις απαραίτητες διαδικασίες για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι για όλες τις ημέρες κατάληψης και μάλιστα εγκαίρως.

Η επίθεση που δεχόμαστε από το κεφάλαιο είναι κοινή…
…κοινός οφείλει να 'ναι και ο αγώνας για την ανατροπή του!

15/02/07: ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΟΥ ΟΣΕ

ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΑΔΕΙΑΣΕ Η ΖΩΗ

Ζούμε όλοι σε μια μητρόπολη των Βαλκανίων που διακινούνται εμπορεύματα με τρελή ταχύτητα. Ο κούριερ που μεταφέρει έγγραφα/πλαστικό φαΐ, η τηλεφωνήτρια που μεταφέρει πληροφορίες, ο οδηγός που μεταφέρει την εργατική του δύναμη μποτιλιαρισμένος από/προς την δουλειά, οι οδηγοί του ΟΣΕ που βλέπουν στα τριήμερα να μεταφέρεται απίστευτα ποσά εμπορεύματος-ανθρώπων ανάλογα με τα θεαματικά/κερδοσκοπικά πανηγύρια που θα στηθούν, ο φοιτητής που αποτιμά την ενσωμάτωση πακέτων γνώσεων μέσω των εξετάσεων/αξιολόγησης, όλοι αυτοί νοιώθουν καθημερινά την αλλοτρίωση/τρέλλα του να παράγεις/να εργάζεσαι/να σε διασκεδάζουν συνεχώς με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος κι όχι την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Κάποιοι από εμάς στηρίζοντας τις φοιτητικές καταλήψεις παλεύουμε ενάντια στις προσταγές του εμπορεύματος στον χώρο του Πανεπιστημίου, σταματάμε την παραγωγή ανέργων/ελαστικών/επισφαλών ή και καριεριστών εργαζόμενων για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και ζητάμε απ’ την κοινωνία να σταματήσει λίγο την κούρσα προς την περιβαλλοντική/κοινωνική/ανθρωπιστική καταστροφή που μας οδηγεί ο καπιταλισμός και να αναρωτηθεί: πόσο διαφορετικά θα ήταν άραγε αν με όπλα τις καταλήψεις/τις απεργίες/τα μπλοκαρίσματα παίρναμε ξανάπίσω τον χρόνο, τον χώρο, την ανθρώπινη επικοινωνία, την δημιουργικότητα την γνώση που μας κλέβουν καθημερινά; Απαλλαγμένοι από σχέσεις ιδιοκτησίας και «ειδήμονες». Αυτοοργανωμένα, αυτόνομα, ζωντανά

*μοιράστηκε πρωτοβουλιακά από καταληψία των ΕΜΜΕ στη διάρκεια του αποκλεισμού του ΟΣΕ

ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 13.ΟΟ

ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΛΑΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΟΣΕ! ΝΑ'ΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΤΕΙΛΛΗΜΕΝΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΗΡΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ (ΩΡΑ: 13.00) ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΟΣΕ.

ΕΠΕΙΔΗ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ(ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ) ΤΗΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ! ΠΟΛΛΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ. ΑΣ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΠΟΛΟ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΠΟΡΕΙΕΣ!

ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ

13/02/07: ΔΗΜΟΤΙΚΟΜΠΑΤΣΟΙ ΜΑΖΕΥΤΕΙΤΕ!...ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΡΜΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΟΜΠΑΤΣΟΙ ΜΑΖΕΥΤΕΙΤΕ!

Την Δευτέρα 12/2, γίναμε μάρτυρες ενός συμβάντος που αποτελεί σχεδόν καθημερινότητα για όλους όσοι ζουν και κινούνται στην περιοχή, ο καθένας με τον τρόπο του: εμείς ως φοιτητές μιας σχολής που βρίσκεται σ’ ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της Αθήνας και οι μετανάστες-μικροπωλητές όντας αναγκασμένοι να περιφέρονται στους δρόμους πουλώντας την πραμάτειά τους ώστε να επιβιώσουν.

Συγκεκριμένα, χθες, τη Δευτέρα το απόγευμα ,στη συμβολή Μητροπόλεως και Αιόλου η δημοτική αστυνομία καταδίωξε και με εξαιρετική βιαιότητα ανάγκασε έναν μετανάστη να ξαπλώσει στο έδαφος με πρόσχημα την κατάσχεση του εμπορεύματος του. Μη έχοντας οι ίδιοι (ευτυχώς!) το δικαίωμα της σύλληψης παρά μόνο της σύστασης και της επιβολής προστίμου βρήκαν την ευκαιρία να « πουλήσουν τσαμπουκά» και να διοχετεύσουν τα κόμπλεξ τους , όπως συνήθως κάνουν, πάνω σε έναν μικροπωλητή-μετανάστη που όπως πολλοί άλλοι ζουν καθημερινά υπό το φόβο της απέλασής.

Μόλις αντιληφθήκαμε το γεγονός πολλοί φοιτητές από τη σχολή μας ,έχοντας και την εμπειρία πολλών παρόμοιων περιστατικών, τρέξαμε στο σημείο προσπαθώντας να εμποδίσουμε τις αυθαιρεσίες της δημοτικής αστυνομίας και γιατί όχι και το έργο τους, δηλαδή να τρομοκρατούν τους μετανάστες-μικροπωλητές είτε με βίαιο τρόπο είτε επιβάλλοντας πρόστιμα. Σύμμαχοι μας σ’ αυτήν την προσπάθεια ήταν και πλήθος κόσμου που ήταν παρόν και μ’ όλα τα μέσα (βρίσιμο, σπρώξιμο, δαγκωματιές, χειροδικία κτλ.) προσπαθήσαμε να αντιστρέψουμε αυτή την συνθήκη… κάτι που καταφέραμε : ο μετανάστης ξέφυγε από τα χέρια των μπάτσων και εμείς δώσαμε την ελάχιστη απάντηση απέναντι στη βία που διαχειρίζονται οι « δημοτικοί υπάλληλοι » θύματά της οποίας συχνά πέφτουν οι μικροπωλητές. Ήταν μια πράξη που κάθε άλλο παρά άρεσε στο πληγωμένο «εγώ» της δημοτικής αστυνομίας που με τη βοήθεια της ελληνικής αστυνομίας προσήγαγαν 2 περαστικούς μήπως και εξιλεωθούν. Εμείς απέναντι σ’ όλα αυτά δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε…

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ «ΟΡΓΙΣΜΕΝΩΝ» ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΕΜΜΕ

12/02/07:Πρόγραμμα Κατάληψης (12/2/2007- 20/2/2007)

Τρίτη 13/02: 12.00: Μικροφωνική στην Καπνικαρέα - παρέμβαση αντιπληροφόρησης 17.30: Συνέλευση κατάληψης και κουβέντα για τα εκπαιδευτικά ( νόμος πλάισιο ― αξιολόγηση- άσυλο)

Τετάρτη 14/02: 10.00: Προσυγκέντρωση στην Καπνικαρέα Και 11.00: Συγκέντρωση στο σταθμό ΗΣΑΠ Αττικής για παρέμβαση και πορεία σε λαϊκές γειτονιές με κατάληξη στο Υπουργείο Εργασίας 18.00: Συνέλευση κατάληψης. Θα συζητηθεί και η συμμετοχή μας στην πορεία και στο Συντονιστικό της επόμενης μέρας.

Πέμπτη 15/02: 13.00: Προσυγκέντρωση στην Καπνικαρέα και 14.00: Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο για συμμετοχή στην πορεία και στη συνέχεια στο συντονιστικό

Παρασκευή 16/02: 12.00: Προσυγκέντρωση στην Καπνικαρέα Και 13.00: Αποκλεισμός και παρέμβαση του σταθμού Λαρίσης του ΟΣΕ με στόχο το μπλοκάρισμα κυκλοφορίας των εμπορευμάτων.

Καθημερινή Συνέλευση Κατάληψης στις 18.00 (εκτός από Σάββατο και Καθαρά Δευτέρα)

ΝΕΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 20/2/2007 ΚΑΙ ΩΡΑ 15.00