Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2007

26/02/07: ΑΠΟΦΑΣΗ Γ.Σ. ΕΜΜΕ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΜΜΕ
(26/ 2/ 2007)


Την Τετάρτη 10 Γενάρη ξεκίνησε στο ελληνικό κοινοβούλιο, η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, με δεδομένη τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να ψηφιστεί το Μάρτιο. Το φοιτητικό κίνημα αξιοποιώντας τη συλλογική εμπειρία αγώνα των κινητοποιήσεων του Μάη - Ιούνη κατάφερε να ανασυνταχθεί με πάνω από 300 καταλήψεις πανελλαδικά και με μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα συνεχίζοντας δυναμικά τη μαχητική απεργία των δασκάλων και τις εκατοντάδες καταλήψεις των μαθητών διαδικασία που ολοκληρώθηκε με την ονομαστική ψηφοφορία του άρθρου 16 την Πέμπτη 22 Φλεβάρη. Οι φοιτητές βρισκόμαστε ήδη στην έβδομη βδομάδα κινητοποιήσεων με 330 κατειλημμένα τμήματα και με συντονισμένες δράσεις να οργανώνονται πλέον σε όλη την Ελλάδα ξεπερνώντας προ πολλού τους τακτικούς ελιγμούς της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης που αποσκοπούν να αποσπάσουν την απαιτούμενη συναίνεση για τις αναδιαρθρωτικές πολιτικές του κεφαλαίου. Με κλεισίματα δρόμων, αποκλεισμούς σιδηροδρομικών σταθμών, συναυλίες, εκδηλώσεις, αυθόρμητες πορείες σε λαϊκές γειτονιές κ.α. διαψεύδουμε έμπρακτα την παραφιλολογία περί σταματήματος των κινητοποιήσεων μας. Ενώ το κράτος έδειχνε να έχει κάμψει τις αντιστάσεις στο φοιτητικό μέτωπο, καταθέτοντας το νόμο πλαίσιο, οι φοιτητές συνεχίζουμε να επιλέγουμε τη ρήξη με τις κυβερνητικές πολιτικές, οξύνοντας τον αγώνα. Η πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία στις 22/2/2007 με πάνω από 20.000 διαδηλωτές στο δρόμο ήταν η μαζικότερη των τελευταίων εβδομάδων. Πλήθος φοιτητών επέλεξε την επίθεση δημιουργώντας πολλές εστίες έντασης κατά τη διάρκεια ης πορείας με αποκορύφωμα τις εκτεταμένες συγκρούσεις στη Βουλή, στις οποίες οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με ρίψεις χημικών, ξυλοδαρμούς και μία σύλληψη. Το ίδιο απόγευμα εκατοντάδες φοιτητών πορεύτηκαν σε ένδειξη αλληλεγγύης στον συλληφθέντα φοιτητή προς τη ΓΑΔΑ. Στην πορεία διμοιρίες ΜΑΤ επιτέθηκαν συντονισμένα με τη χρήση ασφυξιογόνων, δακρυγόνων και ωμής βίας και συνέχισαν με την καταδίωξη των φοιτητών στα στενά των Εξαρχείων όπου και προέβησαν σε ακόμα μία σύλληψη. Η όξυνση της καταστολής στην παρούσα φάση αποτελεί ξεκάθαρη πολιτική απόφαση και συνδέεται άρρηκτα με την επίσπευση της διαδικασίας κατάθεσης του νόμου πλαισίου. Επιπλέον, η διαστρέβλωση της εικόνας του φοιτητικού κινήματος από τα ΜΜΕ, τα οποία «κατασκευάζουν», ανακατασκευάζουν και πουλούν την εικόνα του που εξυπηρετεί την πολιτική των κέντρων εξουσίας.
Η αναθεώρηση του άρθρου 16 ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποβάθμιση της ήδη απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης και τη “νομιμοποίηση” των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα δημόσια πανεπιστήμια (χορηγίες, έρευνα κτλ). Το πλαίσιο της γενικότερης αναδιαρθρωτικής πολιτικής στην εκπαίδευση συμπληρώνουν ο νόμος– πλαίσιο που η κυβέρνηση σπεύδει ν’ αναστήσει μετά την ολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος τον Μάη-Ιούνη, καθώς και τα ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση και στα ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ. Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος πλαίσιο, αλλάζοντας το θεσμικό πλαίσιο γύρω από το άσυλο, ουσιαστικά το καταργεί εμποδίζοντας την ανάπτυξη φοιτητικών και ευρύτερα κοινωνικών αντιστάσεων. Επιπλέον, θέτει όριο σπουδών (2ν), ανταποδοτικά κριτήρια για φοιτητές από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα (εκβιάζοντας τους να εργάζονται μέσα στα πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα πρέπει να περνούν όλα τα μαθήματα), εισάγει managers στις σχολές οι οποίοι θα διαχειρίζονται τα κονδύλια για τα 4ετή ερευνητικά προγράμματα (μέσω των οποίων θα εκβιάζεται η κάθε σχολή να προσαρμόσει την γνώση και την έρευνα στις ανάγκες της αγοράς). Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στην εντατικοποίηση των σπουδών και της ζωής του φοιτητή, στη μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής της γνώσης στον ίδιο ως άτομο αλλά και στην πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και των αγώνων του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό απώλειας εξαμήνου σε περίπτωση κατάληψης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους θα εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της ‘’δημόσιας παιδείας’’ ο οποίος ήδη καθορίζεται σημαντικά από τους εξεταστικούς φραγμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (πανελλαδικές εξετάσεις, βάση του 10). Θεωρούμε απαραίτητη την απεμπλοκή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τους εξεταστικούς φραγμούς και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στη ανώτατη εκπαίδευση.
Μέσω της προωθούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης επιχειρείται η δημιουργία του νέου μοντέλου του εργαζομένου που οφείλει να είναι κινητικός, ευέλικτος και χωρίς συλλογικά δικαιώματα άρα εξατομικευμένος και ευάλωτος στις ορέξεις του κεφαλαίου ,για το οποίο εργαζόμαστε και ως απλοί φοιτητές κατά τη διάρκεια των σπουδών μας αναπαράγοντας τους εαυτούς μας ως εργατικό δυναμικό. Το γεγονός αυτό καθιστά τις παροχές της δωρεάν σίτισης - στέγασης –μεταφορών αδιαπραγμάτευτες ως ελάχιστο αντάλλαγμα για τη γνώση την οποία αναπαράγουμε και στην οποία στηρίζεται η λειτουργία του κοινωνικού εργοστασίου.
Ο οδοστρωτήρας της εργασιακής και εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης οξύνει την εργασιακή ανασφάλεια που υπάρχει ήδη και βιώνουμε εμείς, οι φοιτητές των ΕΜΜΕ, που αναγκαζόμαστε (με την συναίνεση βέβαια της ΕΣΗΕΑ) να δουλεύουμε άμισθοι κάτω από την πρόφαση της πρακτικής άσκησης – μαθητείας. Όλοι ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για απλήρωτη εργασία, με άλλα λόγια απροκάλυπτη εκμετάλλευση. Το γενικευμένο καθεστώς της επισφαλούς-ελαστικής εργασίας κυριαρχεί πλέον μέσα στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές δουλεύουν και κάνουν έρευνες σε εργαστήρια απλήρωτοι αλλά και έξω από τις σχολές όπου, υπό τον εκβιασμό της ανεργίας, κυρίως νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κακοπληρωμένα 3ωρα και 4ωρα σε καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μαύρης εργασίας. Βέβαια, τα προβλήματα της σχολής των ΕΜΜΕ δεν περιορίζονται στην πρακτική άσκηση. Επεκτείνονται στην προσπάθεια αναπροσαρμογής των σπουδών στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και στην έλλειψη ενιαίου κτιρίου που να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του τμήματος, έλλειψη που καθιστά ανέφικτη την συγκρότηση και ανάπτυξη πραγματικής φοιτητικής κοινότητας.
Επίσης, η διαγραφή μεταπτυχιακών φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και της ρύθμισης για όρια στο χρόνο φοίτησης. Και βέβαια μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία στεκόμαστε δίπλα και στον αγώνα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών ο οποίος μπήκε και αυτός δυναμικά στο χορό των κινητοποιήσεων. Θεωρούμε τη στάση τους αυτή άκρως υπονομευτική έστω και για τη δημιουργία του κοινού μετώπου αγώνα (που οι ίδιοι ευαγγελίζονταν τον Μάη και τον Ιούνη) και για αυτό απαιτούμε αφενός την άμεση σύγκληση του Ενιαίου συλλόγου μελών ΔΕΠ και αφετέρου να αποσαφηνίσουν τη θέση τους απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις» και στον αγώνα μας. Τώρα που η επίθεση ενάντια στα συμφέροντα και στο μέλλον μας κορυφώνεται, τώρα πρέπει να οξύνουμε και τον αγώνα μας! Με πολύμορφες δράσεις (καταλήψεις, πορείες, μπλοκαρίσματα δρόμων, παρεμβάσεις ενημέρωσης κ.α) και σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τα υπόλοιπα αντιστεκόμενα κομμάτια που πλήττονται άμεσα από τις αλλαγές αυτές (μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι και άνεργοι) πρέπει να δώσουμε δυναμική απάντηση ενάντια στις προσταγές του κεφαλαίου. Στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης καλούμε τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και τα συνδικάτα να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας και επιπλέον απαιτούμε από την ΓΣΕΕ αντί να σκέφτεται την ίδρυση της Ακαδημίας Εργασίας να κηρύξει γενική απεργία ενάντια στο σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Από εμάς όλους, από την ενεργή συμμετοχή μας, εξαρτάται η ανατροπή των κυβερνητικών επιλογών, η υπεράσπιση του εργασιακού μας μέλλοντος, η αξιοπρέπειά μας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.


Απαιτούμε:

-Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
-Να μην εφαρμοστούν- να σταματήσουμε τα ψηφισμένα Νομοσχέδια για αξιολόγηση- ΙΔΒΕ- ΔΟΑΤΑΠ.
-Να αποσυρθεί ο νόμος πλαίσιο.
-Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
-Ούτε μια ώρα απλήρωτοι! Όχι στην άμισθη-επισφαλή εργασία
-Δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση, μεταφορές.
-Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-Καμία διαγραφή φοιτητών. Άρση της αντιδραστικής απόφασης της Γ.Σ. Τμήματος και της συγκεκριμένης αντιδραστικής ρύθμισης.
-Ενιαίο κτίριο που να καλύπτει όλες τις λειτουργικές και διοικητικές ανάγκες του τμήματος στο κέντρο της Αθήνας.
-Καμία αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών!
-Άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των 2 συλληφθέντων της 22ης/2/2007
- Καμία δίωξη αγωνιστών από πανεκπαιδευτικές πορείες.

Προχωράμε σε:

-Κατάληψη διαρκείας, με νέα Γενική Συνέλευση Φοιτητών τη Δευτέρα 5/3/2007 και ώρα 15.00 (Καλαμιώτου Α’)
-Συμμετοχή στο πανελλαδικό-πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1/3/2007 (ώρα 12.00 Προπύλαια). Προσυγκέντρωση στις 11.00 στην Καπνικαρέα.
-Ενιαίο συντονισμό με φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Συντονισμός και με άλλα κοινωνικά αντιστεκόμενα κομμάτια (άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές κοκ).
-Καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, μπλοκαρίσματα δρόμων και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
-Καθημερινή ανοιχτή συνέλευση κατάληψης. Η συνέλευση κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος ( ανέργων, εργαζομένων, μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, φοιτητών κοκ). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ του Συλλόγου.
-Συμμετοχή του συλλόγου στο ενιαίο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, στη βάση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης χωρίς εκλεγμένο αντιπρόσωπο, με σκοπό το συντονισμό δράσης.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ