Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ,
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΞΑΓΡΙΩΝΕΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!
Την Πέμπτη 22/2 επιτέλους βγήκαν στην επιφάνεια δυναμικές οι οποίες ασφυκτιούσαν μέσα σ’ ένα περιβάλλον αποστειρωμένων διαδηλώσεων, «ελεγχόμενων συγκρούσεων» και βαρετά επαναλαμβανόμενων περιπάτων που σταδιακά οδηγούσαν στην εκτόνωση των κινητοποιήσεων ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Πιο συγκεκριμένα η μαζική συμμετοχή κι ο παλμός των φοιτητών που διαδήλωσαν στο πανελλαδικό συλλαλητήριο αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα ανάδειξης λογικών και πρακτικών που μπορούν να δώσουν προοπτική στον αγώνα μας. Η επιλογή να συγκρουστούμε συλλογικά με τις δυνάμεις καταστολής, η έμπρακτη υπεράσπιση του δικαιώματος να διαδηλώνουμε χωρίς την συνοδεία διμοιριών (μέσω αποδοκιμασιών στην πλ. Κολοκοτρώνη που τις ανάγκασαν να αποχωρήσουν αλλά κυρίως μέσω του μπλοκαρίσματος τους από αλυσίδες στην συμβολή Πανεπιστημίου και Πατησίων), η άρνηση μας να επιτηρούνται οι κινητοποιήσεις και οι ζωές μας (μέσω της καταστροφής καμερών κατά μήκος της πορείας) αποτέλεσαν μερικές μόνο από τις αιχμές που ενσωματώθηκαν στην συνολική δυναμική κίνηση που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας.
Οι αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν να καταστείλουν με την ρίψη χημικών το συλλαλητήριο που εμπεριείχε αυτές τις κινήσεις που ξέφευγαν από τα πλαίσια μιας άνευρης διαμαρτυρίας, συμβατής με την αστική νομιμότητα. Προχώρησαν ταυτόχρονα στη (συνοδευόμενη από ξυλοδαρμό) σύλληψη ενός διαδηλωτή που περιφρουρούσε το μπλοκ του από την εκδικητική μανία των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα αυτός να νοσηλευτεί με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Έπειτα βομβάρδισαν με χημικά τον χώρο του Πολυτεχνείου, δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα για τους χιλιάδες διαδηλωτές που κατέληξαν εκεί μετά το τέλος του συλλαλητηρίου. Η επίθεση ενάντια στο πανεπιστημιακό άσυλο ολοκληρώθηκε με την θρασύδειλη παραβίαση του από άνδρες των ΜΑΤ στην πύλη της Στουρνάρη. Γεγονός καθόλου τυχαίο, από την στιγμή που ο νέος νόμος-πλαίσιο ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στις δυνάμεις καταστολής να εισέρχονται στους πανεπιστημιακούς χώρους .Θεωρούμε ότι από την στιγμή που το κράτος μας δίνει σαφή σημάδια της νέας ρύθμισης πριν ακόμα ψηφιστεί ο νόμος, γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό το ζήτημα της έμπρακτης συλλογικής υπεράσπισης του ασύλου και της εκδίωξης των δυνάμεων καταστολής από τους χώρους γύρω απ’ αυτό.
Ως απάντηση στην καταστολή και στη σύλληψη, πλήθος κόσμου απαίτησε να τερματιστεί το Πανελλαδικό Συντονιστικό (που ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί μετά το συλλαλητήριο) και να πραγματοποιηθεί πορεία προς την ΓΑΔΑ για αλληλεγγύη στον συλληφθέντα. Η διαδικασία του Συντονιστικού τερματίστηκε υπό το σύνθημα «Η τρομοκρατία δεν μας σταματά, αφήστε τα μικρόφωνα και πάμε στην ΓΑΔΑ». Κανείς δεν είχε προτείνει ν’ αποχωρήσουμε από το Πολυτεχνείο για κάποιον διαφορετικό προορισμό, ενώ αντίθετα η πρόταση για πορεία στην ΓΑΔΑ υποστηριζόταν από μεγάλη μερίδα των συμμετεχόντων. Απ’ ό,τι φάνηκε ωστόσο, υπήρξε αναντιστοιχία λόγου – πράξης κάποιων φοιτητοπατέρων. Μετά το πέρας του Συντονιστικού εκμεταλλευόμενοι αφενός την αποπνικτική από τα δακρυγόνα ατμόσφαιρα στο Πολυτεχνείο και αφετέρου χρησιμοποιώντας ανάμεσα στα άλλα, ηττοπαθή/θεσμικά προσχήματα του τύπου ότι «μια τέτοια πορεία είναι παρακινδυνευμένη» ή ειδικότερα ότι «δεν υπήρχε εκ των προτέρων συνεννόηση με τα ΜΑΤ», κατεύθυναν με ντουντούκες φοιτητικά μπλοκ προς Ομόνοια. Από κάποιους φοιτητοπατέρες που επιβεβαιώνουν κάθε στιγμή τα προσδιοριστικά «αλήτες, λέρες» που τους συνοδεύουν, ακούστηκε μέχρι και το αηδιαστικό επιχείρημα ότι «διαφωνώ με τις πρακτικές του συλληφθέντα» ως επιχείρημα για να μην πορευθούν. Προφανώς, τα άτομα αυτά επικαλούμενα την πορεία προς τη ΓΑΔΑ, επέσπευσαν τη στείρα και άκρως γραφειοκρατική διαδικασία τους , με σκοπό να περάσει η δικιά τους έτοιμη πολιτική πλατφόρμα ως απόφαση του οργάνου που ονομάζουν «Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων». Είναι σαφές ότι τους συγκεκριμένους φοιτητοπατέρες όχι μόνο δεν τους απασχολεί καθόλου το ζήτημα της αλληλεγγύης, αλλά και λειτουργούν εν τέλει διασπαστικά ,αφού δεν υπερασπίζονται πορείες, δράσεις και διαθέσεις πάνω στις οποίες δεν έχουν τον πλήρη πολιτικό έλεγχο.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω (μικρο)κομματικά παιχνίδια, πάνω από 1000 άτομα επέλεξαν να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον συλληφθέντα και χτυπημένο συμφοιτητή τους πορευόμενοι από το Πολυτεχνείο προς την ΓΑΔΑ έχοντας μπροστά το πανό του Συντονιστικού Καταλήψεων Ιωαννίνων όπου άνηκε ο συλληφθέντας. Η αυθόρμητη κι άμεση εκδήλωση της αλληλεγγύης είναι μια κατάκτηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων από την 8η Ιούνη κι έπειτα, που κάθε φορά στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στο κράτος ότι κανείς δεν θα κρατήσει κανέναν όμηρο από τον αγώνα μας. Αυτή η σημαντική διάσταση της αλληλεγγύης όταν εκφράζεται στους δρόμους έμπρακτα και συλλογικά κι όχι μέσω θεσμικών διαμεσολαβήσεων (χρήση συνδικαλιστών, ΜΜΕ, της θεσμικής κατοχύρωσης των φοιτητικών συλλόγων κτλ.) είναι η αιτία που η αστική δημοκρατία θεώρησε έκνομη αυτή την πορεία, όπως κάνει σε αρκετές περιπτώσεις τελευταία (βλ. χτύπημα της πορείας στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης).
Έτσι από το Πεδίο του Άρεως και μετά η πορεία περικυκλώθηκε από διμοιρίες των ΜΑΤ, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα προκλητικές απέναντι στις αλυσίδες των διαδηλωτών. Ενώ η πορεία επέστρεφε στην Αλεξάνδρας, στο ύψος της Ιπποκράτους οι ΜΑΤατζήδες επιτέθηκαν απρόκλητα με κλωτσιές, γκλομπιές, ασπίδες και χημικά στους διαδηλωτές, διαλύοντας τους αρχικά σε δύο κομμάτια το ένα από τα οποία κατέληξε στην πλ. Βικτωρίας. Οι υπόλοιποι διαδηλωτές δέχτηκαν ξανά την επίθεση της αστυνομίας στην αρχή της Ιπποκράτους, στο ύψος του Α.Τ. Εξαρχείων, και στους δρόμους γύρω από την πλ. Εξαρχείων, όπου τα ΜΑΤ διέσπασαν σε πολλά κομμάτια το σώμα της διαδήλωσης κι εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό. Στην συμβολή των οδών Ανδρέα Μεταξά και Θεμιστοκλέους συνέλαβαν έναν ακόμη φοιτητή, τον οποίον αφού τον ξυλοκόπησαν του φόρτωσαν και 5 πλημμελήματα, αφήνοντας τον μετά από 4 μέρες ελεύθερο με περιοριστικούς όρους. Πέρα από τον συλληφθέντα, υπήρξαν και 4 τραυματίες που νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία, ενώ πολλά άτομα βρίσκονταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση μετά το τρομοκρατικό αυτό χτύπημα. Οι προκλήσεις των μπάτσων δεν εξαντλήθηκαν στην συγκεκριμένη μέρα, αφού ήταν προκλητικοί απέναντι στον αλληλέγγυο κόσμο που συγκεντρώθηκε στα δικαστήρια, ενώ δεν δίστασαν στις 26/2 να χτυπήσουν διαδηλωτές που επέστρεφαν από τα δικαστήρια προς την ΑΣΟΕΕ, καθώς και φοιτητές που πραγματοποίησαν αυθόρμητη διαδήλωση στο Υπουργείο Παιδείας μετά από γενική συνέλευση.
Συμπληρώνοντας το έργο της κρατικής καταστολής τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης θα προβούν σ’ ένα όργιο παραπληροφόρησης, συκοφάντησης και διαστρέβλωσης του αγώνα μας με σκοπό την κοινωνική του απομόνωση. Θα προωθήσουν έναν επίπλαστο διαχωρισμό των διαδηλωτών με βάση τις ιδεολογικές τους θέσεις ή την επιλογή της σύγκρουσης με τις δυνάμεις καταστολής, με σκοπό να αντιστρέψουν την πραγματικότητα της τρομοκράτησης της κοινωνίας από τους κουκουλοφόρους και ροπαλοφόρους αστυνομικούς. Θα αποκρύψουν το χτύπημα της πορείας προς την ΓΑΔΑ, την αστυνομική τρομοκρατία, τα χουντικά ανθρωποκυνηγητά, την παραβίαση του ασύλου. Τέλος θα προετοιμάσουν το κλίμα για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή, ζητώντας μαζικές συλλήψεις αγωνιστών.
Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: Απέναντι στην αλληλεγγύη και στην δυναμική που προκύπτει από την συλλογική επανοικειοποίηση των δρόμων της πόλης από δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, απέναντι στις αλυσίδες που διαχωρίζουν την κοινότητα των διαδηλωτών από τις κατασταλτικές δυνάμεις, το κράτος προσπαθεί να μας τρομοκρατήσει και να μας διασπάσει μέσω της μαζικής ρίψης επικίνδυνων για την υγεία μας χημικών, με κλωτσιές και ψεκάσματα στο πρόσωπο. Απέναντι στην αλληλεγγύη που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος με όρους όχι ιδεολογικών συμφωνιών αλλά του κοινού αγώνα, η αστική δημοκρατία στοχοποιεί πολιτικές συνιστώσες κι αγωνιστές και με την συνδρομή των ΜΜΕ προσπαθεί να διαχωρίσει τους φοιτητές σε «κουκουλοφόρους» κι ειρηνικούς διαδηλωτές. Απέναντι στην επίμονη μας ότι «δεν θα περάσει ο νόμος-πλαίσιο δεν θα καταργηθεί το άσυλο» το κράτος βάζει τα σκυλιά του να το παραβιάζουν. Απέναντι στο μπλοκάρισμα της οικονομικής/ερευνητικής λειτουργίας των πανεπιστημίων εδώ και δύο μήνες και στις καθημερινές μας παρεμβάσεις στους δρόμους, στις πλατείες, σε γειτονιές, σε χώρους εργασίας, σε σιδηροδρομικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όλες οι δυνάμεις του καπιταλιστικού συστήματος θα κάνουν μια ακόμα προσπάθεια να επαναφέρουν την ομαλότητα. Θα χρησιμοποιήσουν δαπίτες, τραμπούκους, φασίστες, πρυτάνεις, μεγαλοκαθηγητάδες, ρουφιάνους μεγαλοδημοσιογράφους, στημένες δημοσκοπήσεις, θα χρησιμοποιήσουν ως σημαία τους τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας του καναπέ και της «κοινής γνώμης» των φοβισμένων νοικοκυραίων και θα επιτεθούν πιο λυσσασμένα από ποτέ.
Γεννιέται επιτακτικά η ανάγκη να συνειδητοποιήσουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές ότι δεν δίνουν έναν συντεχνιακό/απομονωμένο αγώνα. Η ένταση της τρομοκρατίας και της καταστολής είναι η ωμή πραγματικότητα για οποιοδήποτε κοινωνικό κομμάτι αμφισβητεί τις κεντρικές επιλογές του συστήματος και στέκεται εμπόδιο στα σχέδια του. Η μάχη ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι μια κεντρικής σημασίας μάχη που ανάλογα με την αποτελεσματικότητα της θα καθορίσει και τους όρους της μάχης ενάντια στην μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος που σχεδιάζουν εδώ και χρόνια όλες οι κυβερνήσεις.
Επειδή λοιπόν αυτές οι μέρες είναι πολύ κρίσιμες πρέπει απέναντι στην τρομοκρατία να προτάξουμε την πιο μαχητική αλληλεγγύη. Κόντρα σε όσους στο εσωτερικό του κινήματος σπέρνουν την ηττοπάθεια, να προτάξουμε τον ανυποχώρητο αγώνα, το μη σταμάτημα σε καμιά περίπτωση των καταλήψεων αν (τουλάχιστον!) δεν πάρουν πίσω το νόμο-πλαίσιο. Να μην μείνουμε παθητικοί θεατές στην απομαζικοποίηση των κινηματικών διαδικασιών από τους γραφειοκράτες, αλλά αντίθετα να συμμετέχουμε όλο και πιο μαζικά στις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις με σκοπό την ανάπτυξη πολύμορφων πρωτοβουλιών που θα διασφαλίσουν την αυτονομία των αγώνων μας. Να απαντήσουμε στον συντονισμό των δυνάμεων της αντίδρασης και της συντήρησης ενισχύοντας τον οριζόντιο συντονισμό δράσεων των αγωνιζόμενων. Απέναντι στα ανθρωποκυνηγητά και στις χουντικές απαγορεύσεις των διαδηλώσεων να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας ώστε να κρατήσουμε τους δρόμους που καταλαμβάνουμε. Κάθε φορά που συλλαμβάνουν κάποιον διαδηλωτή να απαντάμε συνεχώς με μαζικές πορείες αλληλεγγύης. Να μην αφήσουμε κανέναν συναγωνιστή μόνο του απέναντι στην καταστολή. Η λάσπη κι η συκοφάντηση του αγώνα μας θα αποτυγχάνουν να μας απομονώσουν κάθε φορά που θα βροντοφωνάζουμε σ’ όλη την κοινωνία ότι αγώνας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι αγώνας όλων μας, είναι ο αγώνας των δυνάμεων της κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στις δυνάμεις της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ
Ανοιχτές συζητήσεις στο κατειλημμένο έδαφος της ΑΣΟΕΕ
Σάββατο 3 Μαρτίου:
18:00 Μ’ αφορμή το χτύπημα της φοιτητικής πορείας στην ΓΑΔΑ. Η καταστολή του αγώνα μας, η έμπρακτη αλληλεγγύη κι η οργάνωση των συλλογικών μας κινήσεων αντιβίας.
20:00 Συντονισμός δράσεων
καταληψίες από σχολές
