Σάββατο 3 Μαρτίου 2007

01/02/07: "Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, Η ΤΡΟΜΟΚΡΙΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΞΑΓΡΙΩΝΕΙ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!" (κείμενο που υπογράφουμε καταληψίες από σχολές)

Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ,
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΕΞΑΓΡΙΩΝΕΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!

Την Πέμπτη 22/2 επιτέλους βγήκαν στην επιφάνεια δυναμικές οι οποίες ασφυκτιούσαν μέσα σ’ ένα περιβάλλον αποστειρωμένων διαδηλώσεων, «ελεγχόμενων συγκρούσεων» και βαρετά επαναλαμβανόμενων περιπάτων που σταδιακά οδηγούσαν στην εκτόνωση των κινητοποιήσεων ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Πιο συγκεκριμένα η μαζική συμμετοχή κι ο παλμός των φοιτητών που διαδήλωσαν στο πανελλαδικό συλλαλητήριο αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα ανάδειξης λογικών και πρακτικών που μπορούν να δώσουν προοπτική στον αγώνα μας. Η επιλογή να συγκρουστούμε συλλογικά με τις δυνάμεις καταστολής, η έμπρακτη υπεράσπιση του δικαιώματος να διαδηλώνουμε χωρίς την συνοδεία διμοιριών (μέσω αποδοκιμασιών στην πλ. Κολοκοτρώνη που τις ανάγκασαν να αποχωρήσουν αλλά κυρίως μέσω του μπλοκαρίσματος τους από αλυσίδες στην συμβολή Πανεπιστημίου και Πατησίων), η άρνηση μας να επιτηρούνται οι κινητοποιήσεις και οι ζωές μας (μέσω της καταστροφής καμερών κατά μήκος της πορείας) αποτέλεσαν μερικές μόνο από τις αιχμές που ενσωματώθηκαν στην συνολική δυναμική κίνηση που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας.

Οι αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν να καταστείλουν με την ρίψη χημικών το συλλαλητήριο που εμπεριείχε αυτές τις κινήσεις που ξέφευγαν από τα πλαίσια μιας άνευρης διαμαρτυρίας, συμβατής με την αστική νομιμότητα. Προχώρησαν ταυτόχρονα στη (συνοδευόμενη από ξυλοδαρμό) σύλληψη ενός διαδηλωτή που περιφρουρούσε το μπλοκ του από την εκδικητική μανία των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα αυτός να νοσηλευτεί με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Έπειτα βομβάρδισαν με χημικά τον χώρο του Πολυτεχνείου, δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα για τους χιλιάδες διαδηλωτές που κατέληξαν εκεί μετά το τέλος του συλλαλητηρίου. Η επίθεση ενάντια στο πανεπιστημιακό άσυλο ολοκληρώθηκε με την θρασύδειλη παραβίαση του από άνδρες των ΜΑΤ στην πύλη της Στουρνάρη. Γεγονός καθόλου τυχαίο, από την στιγμή που ο νέος νόμος-πλαίσιο ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στις δυνάμεις καταστολής να εισέρχονται στους πανεπιστημιακούς χώρους .Θεωρούμε ότι από την στιγμή που το κράτος μας δίνει σαφή σημάδια της νέας ρύθμισης πριν ακόμα ψηφιστεί ο νόμος, γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό το ζήτημα της έμπρακτης συλλογικής υπεράσπισης του ασύλου και της εκδίωξης των δυνάμεων καταστολής από τους χώρους γύρω απ’ αυτό.

Ως απάντηση στην καταστολή και στη σύλληψη, πλήθος κόσμου απαίτησε να τερματιστεί το Πανελλαδικό Συντονιστικό (που ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί μετά το συλλαλητήριο) και να πραγματοποιηθεί πορεία προς την ΓΑΔΑ για αλληλεγγύη στον συλληφθέντα. Η διαδικασία του Συντονιστικού τερματίστηκε υπό το σύνθημα «Η τρομοκρατία δεν μας σταματά, αφήστε τα μικρόφωνα και πάμε στην ΓΑΔΑ». Κανείς δεν είχε προτείνει ν’ αποχωρήσουμε από το Πολυτεχνείο για κάποιον διαφορετικό προορισμό, ενώ αντίθετα η πρόταση για πορεία στην ΓΑΔΑ υποστηριζόταν από μεγάλη μερίδα των συμμετεχόντων. Απ’ ό,τι φάνηκε ωστόσο, υπήρξε αναντιστοιχία λόγου – πράξης κάποιων φοιτητοπατέρων. Μετά το πέρας του Συντονιστικού εκμεταλλευόμενοι αφενός την αποπνικτική από τα δακρυγόνα ατμόσφαιρα στο Πολυτεχνείο και αφετέρου χρησιμοποιώντας ανάμεσα στα άλλα, ηττοπαθή/θεσμικά προσχήματα του τύπου ότι «μια τέτοια πορεία είναι παρακινδυνευμένη» ή ειδικότερα ότι «δεν υπήρχε εκ των προτέρων συνεννόηση με τα ΜΑΤ», κατεύθυναν με ντουντούκες φοιτητικά μπλοκ προς Ομόνοια. Από κάποιους φοιτητοπατέρες που επιβεβαιώνουν κάθε στιγμή τα προσδιοριστικά «αλήτες, λέρες» που τους συνοδεύουν, ακούστηκε μέχρι και το αηδιαστικό επιχείρημα ότι «διαφωνώ με τις πρακτικές του συλληφθέντα» ως επιχείρημα για να μην πορευθούν. Προφανώς, τα άτομα αυτά επικαλούμενα την πορεία προς τη ΓΑΔΑ, επέσπευσαν τη στείρα και άκρως γραφειοκρατική διαδικασία τους , με σκοπό να περάσει η δικιά τους έτοιμη πολιτική πλατφόρμα ως απόφαση του οργάνου που ονομάζουν «Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων». Είναι σαφές ότι τους συγκεκριμένους φοιτητοπατέρες όχι μόνο δεν τους απασχολεί καθόλου το ζήτημα της αλληλεγγύης, αλλά και λειτουργούν εν τέλει διασπαστικά ,αφού δεν υπερασπίζονται πορείες, δράσεις και διαθέσεις πάνω στις οποίες δεν έχουν τον πλήρη πολιτικό έλεγχο.

Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω (μικρο)κομματικά παιχνίδια, πάνω από 1000 άτομα επέλεξαν να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον συλληφθέντα και χτυπημένο συμφοιτητή τους πορευόμενοι από το Πολυτεχνείο προς την ΓΑΔΑ έχοντας μπροστά το πανό του Συντονιστικού Καταλήψεων Ιωαννίνων όπου άνηκε ο συλληφθέντας. Η αυθόρμητη κι άμεση εκδήλωση της αλληλεγγύης είναι μια κατάκτηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων από την 8η Ιούνη κι έπειτα, που κάθε φορά στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα στο κράτος ότι κανείς δεν θα κρατήσει κανέναν όμηρο από τον αγώνα μας. Αυτή η σημαντική διάσταση της αλληλεγγύης όταν εκφράζεται στους δρόμους έμπρακτα και συλλογικά κι όχι μέσω θεσμικών διαμεσολαβήσεων (χρήση συνδικαλιστών, ΜΜΕ, της θεσμικής κατοχύρωσης των φοιτητικών συλλόγων κτλ.) είναι η αιτία που η αστική δημοκρατία θεώρησε έκνομη αυτή την πορεία, όπως κάνει σε αρκετές περιπτώσεις τελευταία (βλ. χτύπημα της πορείας στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης).

Έτσι από το Πεδίο του Άρεως και μετά η πορεία περικυκλώθηκε από διμοιρίες των ΜΑΤ, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα προκλητικές απέναντι στις αλυσίδες των διαδηλωτών. Ενώ η πορεία επέστρεφε στην Αλεξάνδρας, στο ύψος της Ιπποκράτους οι ΜΑΤατζήδες επιτέθηκαν απρόκλητα με κλωτσιές, γκλομπιές, ασπίδες και χημικά στους διαδηλωτές, διαλύοντας τους αρχικά σε δύο κομμάτια το ένα από τα οποία κατέληξε στην πλ. Βικτωρίας. Οι υπόλοιποι διαδηλωτές δέχτηκαν ξανά την επίθεση της αστυνομίας στην αρχή της Ιπποκράτους, στο ύψος του Α.Τ. Εξαρχείων, και στους δρόμους γύρω από την πλ. Εξαρχείων, όπου τα ΜΑΤ διέσπασαν σε πολλά κομμάτια το σώμα της διαδήλωσης κι εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό. Στην συμβολή των οδών Ανδρέα Μεταξά και Θεμιστοκλέους συνέλαβαν έναν ακόμη φοιτητή, τον οποίον αφού τον ξυλοκόπησαν του φόρτωσαν και 5 πλημμελήματα, αφήνοντας τον μετά από 4 μέρες ελεύθερο με περιοριστικούς όρους. Πέρα από τον συλληφθέντα, υπήρξαν και 4 τραυματίες που νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία, ενώ πολλά άτομα βρίσκονταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση μετά το τρομοκρατικό αυτό χτύπημα. Οι προκλήσεις των μπάτσων δεν εξαντλήθηκαν στην συγκεκριμένη μέρα, αφού ήταν προκλητικοί απέναντι στον αλληλέγγυο κόσμο που συγκεντρώθηκε στα δικαστήρια, ενώ δεν δίστασαν στις 26/2 να χτυπήσουν διαδηλωτές που επέστρεφαν από τα δικαστήρια προς την ΑΣΟΕΕ, καθώς και φοιτητές που πραγματοποίησαν αυθόρμητη διαδήλωση στο Υπουργείο Παιδείας μετά από γενική συνέλευση.

Συμπληρώνοντας το έργο της κρατικής καταστολής τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης θα προβούν σ’ ένα όργιο παραπληροφόρησης, συκοφάντησης και διαστρέβλωσης του αγώνα μας με σκοπό την κοινωνική του απομόνωση. Θα προωθήσουν έναν επίπλαστο διαχωρισμό των διαδηλωτών με βάση τις ιδεολογικές τους θέσεις ή την επιλογή της σύγκρουσης με τις δυνάμεις καταστολής, με σκοπό να αντιστρέψουν την πραγματικότητα της τρομοκράτησης της κοινωνίας από τους κουκουλοφόρους και ροπαλοφόρους αστυνομικούς. Θα αποκρύψουν το χτύπημα της πορείας προς την ΓΑΔΑ, την αστυνομική τρομοκρατία, τα χουντικά ανθρωποκυνηγητά, την παραβίαση του ασύλου. Τέλος θα προετοιμάσουν το κλίμα για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή, ζητώντας μαζικές συλλήψεις αγωνιστών.

Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: Απέναντι στην αλληλεγγύη και στην δυναμική που προκύπτει από την συλλογική επανοικειοποίηση των δρόμων της πόλης από δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, απέναντι στις αλυσίδες που διαχωρίζουν την κοινότητα των διαδηλωτών από τις κατασταλτικές δυνάμεις, το κράτος προσπαθεί να μας τρομοκρατήσει και να μας διασπάσει μέσω της μαζικής ρίψης επικίνδυνων για την υγεία μας χημικών, με κλωτσιές και ψεκάσματα στο πρόσωπο. Απέναντι στην αλληλεγγύη που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος με όρους όχι ιδεολογικών συμφωνιών αλλά του κοινού αγώνα, η αστική δημοκρατία στοχοποιεί πολιτικές συνιστώσες κι αγωνιστές και με την συνδρομή των ΜΜΕ προσπαθεί να διαχωρίσει τους φοιτητές σε «κουκουλοφόρους» κι ειρηνικούς διαδηλωτές. Απέναντι στην επίμονη μας ότι «δεν θα περάσει ο νόμος-πλαίσιο δεν θα καταργηθεί το άσυλο» το κράτος βάζει τα σκυλιά του να το παραβιάζουν. Απέναντι στο μπλοκάρισμα της οικονομικής/ερευνητικής λειτουργίας των πανεπιστημίων εδώ και δύο μήνες και στις καθημερινές μας παρεμβάσεις στους δρόμους, στις πλατείες, σε γειτονιές, σε χώρους εργασίας, σε σιδηροδρομικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όλες οι δυνάμεις του καπιταλιστικού συστήματος θα κάνουν μια ακόμα προσπάθεια να επαναφέρουν την ομαλότητα. Θα χρησιμοποιήσουν δαπίτες, τραμπούκους, φασίστες, πρυτάνεις, μεγαλοκαθηγητάδες, ρουφιάνους μεγαλοδημοσιογράφους, στημένες δημοσκοπήσεις, θα χρησιμοποιήσουν ως σημαία τους τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας του καναπέ και της «κοινής γνώμης» των φοβισμένων νοικοκυραίων και θα επιτεθούν πιο λυσσασμένα από ποτέ.

Γεννιέται επιτακτικά η ανάγκη να συνειδητοποιήσουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές ότι δεν δίνουν έναν συντεχνιακό/απομονωμένο αγώνα. Η ένταση της τρομοκρατίας και της καταστολής είναι η ωμή πραγματικότητα για οποιοδήποτε κοινωνικό κομμάτι αμφισβητεί τις κεντρικές επιλογές του συστήματος και στέκεται εμπόδιο στα σχέδια του. Η μάχη ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι μια κεντρικής σημασίας μάχη που ανάλογα με την αποτελεσματικότητα της θα καθορίσει και τους όρους της μάχης ενάντια στην μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος που σχεδιάζουν εδώ και χρόνια όλες οι κυβερνήσεις.

Επειδή λοιπόν αυτές οι μέρες είναι πολύ κρίσιμες πρέπει απέναντι στην τρομοκρατία να προτάξουμε την πιο μαχητική αλληλεγγύη. Κόντρα σε όσους στο εσωτερικό του κινήματος σπέρνουν την ηττοπάθεια, να προτάξουμε τον ανυποχώρητο αγώνα, το μη σταμάτημα σε καμιά περίπτωση των καταλήψεων αν (τουλάχιστον!) δεν πάρουν πίσω το νόμο-πλαίσιο. Να μην μείνουμε παθητικοί θεατές στην απομαζικοποίηση των κινηματικών διαδικασιών από τους γραφειοκράτες, αλλά αντίθετα να συμμετέχουμε όλο και πιο μαζικά στις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις με σκοπό την ανάπτυξη πολύμορφων πρωτοβουλιών που θα διασφαλίσουν την αυτονομία των αγώνων μας. Να απαντήσουμε στον συντονισμό των δυνάμεων της αντίδρασης και της συντήρησης ενισχύοντας τον οριζόντιο συντονισμό δράσεων των αγωνιζόμενων. Απέναντι στα ανθρωποκυνηγητά και στις χουντικές απαγορεύσεις των διαδηλώσεων να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας ώστε να κρατήσουμε τους δρόμους που καταλαμβάνουμε. Κάθε φορά που συλλαμβάνουν κάποιον διαδηλωτή να απαντάμε συνεχώς με μαζικές πορείες αλληλεγγύης. Να μην αφήσουμε κανέναν συναγωνιστή μόνο του απέναντι στην καταστολή. Η λάσπη κι η συκοφάντηση του αγώνα μας θα αποτυγχάνουν να μας απομονώσουν κάθε φορά που θα βροντοφωνάζουμε σ’ όλη την κοινωνία ότι αγώνας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι αγώνας όλων μας, είναι ο αγώνας των δυνάμεων της κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στις δυνάμεις της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ



Ανοιχτές συζητήσεις στο κατειλημμένο έδαφος της ΑΣΟΕΕ

Σάββατο 3 Μαρτίου:

18:00 Μ’ αφορμή το χτύπημα της φοιτητικής πορείας στην ΓΑΔΑ. Η καταστολή του αγώνα μας, η έμπρακτη αλληλεγγύη κι η οργάνωση των συλλογικών μας κινήσεων αντιβίας.
20:00 Συντονισμός δράσεων

καταληψίες από σχολές

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2007

26/02/07: ΑΠΟΦΑΣΗ Γ.Σ. ΕΜΜΕ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΜΜΕ
(26/ 2/ 2007)


Την Τετάρτη 10 Γενάρη ξεκίνησε στο ελληνικό κοινοβούλιο, η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, με δεδομένη τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να ψηφιστεί το Μάρτιο. Το φοιτητικό κίνημα αξιοποιώντας τη συλλογική εμπειρία αγώνα των κινητοποιήσεων του Μάη - Ιούνη κατάφερε να ανασυνταχθεί με πάνω από 300 καταλήψεις πανελλαδικά και με μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα συνεχίζοντας δυναμικά τη μαχητική απεργία των δασκάλων και τις εκατοντάδες καταλήψεις των μαθητών διαδικασία που ολοκληρώθηκε με την ονομαστική ψηφοφορία του άρθρου 16 την Πέμπτη 22 Φλεβάρη. Οι φοιτητές βρισκόμαστε ήδη στην έβδομη βδομάδα κινητοποιήσεων με 330 κατειλημμένα τμήματα και με συντονισμένες δράσεις να οργανώνονται πλέον σε όλη την Ελλάδα ξεπερνώντας προ πολλού τους τακτικούς ελιγμούς της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης που αποσκοπούν να αποσπάσουν την απαιτούμενη συναίνεση για τις αναδιαρθρωτικές πολιτικές του κεφαλαίου. Με κλεισίματα δρόμων, αποκλεισμούς σιδηροδρομικών σταθμών, συναυλίες, εκδηλώσεις, αυθόρμητες πορείες σε λαϊκές γειτονιές κ.α. διαψεύδουμε έμπρακτα την παραφιλολογία περί σταματήματος των κινητοποιήσεων μας. Ενώ το κράτος έδειχνε να έχει κάμψει τις αντιστάσεις στο φοιτητικό μέτωπο, καταθέτοντας το νόμο πλαίσιο, οι φοιτητές συνεχίζουμε να επιλέγουμε τη ρήξη με τις κυβερνητικές πολιτικές, οξύνοντας τον αγώνα. Η πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία στις 22/2/2007 με πάνω από 20.000 διαδηλωτές στο δρόμο ήταν η μαζικότερη των τελευταίων εβδομάδων. Πλήθος φοιτητών επέλεξε την επίθεση δημιουργώντας πολλές εστίες έντασης κατά τη διάρκεια ης πορείας με αποκορύφωμα τις εκτεταμένες συγκρούσεις στη Βουλή, στις οποίες οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με ρίψεις χημικών, ξυλοδαρμούς και μία σύλληψη. Το ίδιο απόγευμα εκατοντάδες φοιτητών πορεύτηκαν σε ένδειξη αλληλεγγύης στον συλληφθέντα φοιτητή προς τη ΓΑΔΑ. Στην πορεία διμοιρίες ΜΑΤ επιτέθηκαν συντονισμένα με τη χρήση ασφυξιογόνων, δακρυγόνων και ωμής βίας και συνέχισαν με την καταδίωξη των φοιτητών στα στενά των Εξαρχείων όπου και προέβησαν σε ακόμα μία σύλληψη. Η όξυνση της καταστολής στην παρούσα φάση αποτελεί ξεκάθαρη πολιτική απόφαση και συνδέεται άρρηκτα με την επίσπευση της διαδικασίας κατάθεσης του νόμου πλαισίου. Επιπλέον, η διαστρέβλωση της εικόνας του φοιτητικού κινήματος από τα ΜΜΕ, τα οποία «κατασκευάζουν», ανακατασκευάζουν και πουλούν την εικόνα του που εξυπηρετεί την πολιτική των κέντρων εξουσίας.
Η αναθεώρηση του άρθρου 16 ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποβάθμιση της ήδη απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης και τη “νομιμοποίηση” των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα δημόσια πανεπιστήμια (χορηγίες, έρευνα κτλ). Το πλαίσιο της γενικότερης αναδιαρθρωτικής πολιτικής στην εκπαίδευση συμπληρώνουν ο νόμος– πλαίσιο που η κυβέρνηση σπεύδει ν’ αναστήσει μετά την ολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος τον Μάη-Ιούνη, καθώς και τα ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση και στα ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ. Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος πλαίσιο, αλλάζοντας το θεσμικό πλαίσιο γύρω από το άσυλο, ουσιαστικά το καταργεί εμποδίζοντας την ανάπτυξη φοιτητικών και ευρύτερα κοινωνικών αντιστάσεων. Επιπλέον, θέτει όριο σπουδών (2ν), ανταποδοτικά κριτήρια για φοιτητές από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα (εκβιάζοντας τους να εργάζονται μέσα στα πανεπιστήμια ενώ ταυτόχρονα πρέπει να περνούν όλα τα μαθήματα), εισάγει managers στις σχολές οι οποίοι θα διαχειρίζονται τα κονδύλια για τα 4ετή ερευνητικά προγράμματα (μέσω των οποίων θα εκβιάζεται η κάθε σχολή να προσαρμόσει την γνώση και την έρευνα στις ανάγκες της αγοράς). Όλα τα παραπάνω αποσκοπούν στην εντατικοποίηση των σπουδών και της ζωής του φοιτητή, στη μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής της γνώσης στον ίδιο ως άτομο αλλά και στην πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και των αγώνων του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό απώλειας εξαμήνου σε περίπτωση κατάληψης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους θα εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της ‘’δημόσιας παιδείας’’ ο οποίος ήδη καθορίζεται σημαντικά από τους εξεταστικούς φραγμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (πανελλαδικές εξετάσεις, βάση του 10). Θεωρούμε απαραίτητη την απεμπλοκή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τους εξεταστικούς φραγμούς και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή στη ανώτατη εκπαίδευση.
Μέσω της προωθούμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης επιχειρείται η δημιουργία του νέου μοντέλου του εργαζομένου που οφείλει να είναι κινητικός, ευέλικτος και χωρίς συλλογικά δικαιώματα άρα εξατομικευμένος και ευάλωτος στις ορέξεις του κεφαλαίου ,για το οποίο εργαζόμαστε και ως απλοί φοιτητές κατά τη διάρκεια των σπουδών μας αναπαράγοντας τους εαυτούς μας ως εργατικό δυναμικό. Το γεγονός αυτό καθιστά τις παροχές της δωρεάν σίτισης - στέγασης –μεταφορών αδιαπραγμάτευτες ως ελάχιστο αντάλλαγμα για τη γνώση την οποία αναπαράγουμε και στην οποία στηρίζεται η λειτουργία του κοινωνικού εργοστασίου.
Ο οδοστρωτήρας της εργασιακής και εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης οξύνει την εργασιακή ανασφάλεια που υπάρχει ήδη και βιώνουμε εμείς, οι φοιτητές των ΕΜΜΕ, που αναγκαζόμαστε (με την συναίνεση βέβαια της ΕΣΗΕΑ) να δουλεύουμε άμισθοι κάτω από την πρόφαση της πρακτικής άσκησης – μαθητείας. Όλοι ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για απλήρωτη εργασία, με άλλα λόγια απροκάλυπτη εκμετάλλευση. Το γενικευμένο καθεστώς της επισφαλούς-ελαστικής εργασίας κυριαρχεί πλέον μέσα στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές δουλεύουν και κάνουν έρευνες σε εργαστήρια απλήρωτοι αλλά και έξω από τις σχολές όπου, υπό τον εκβιασμό της ανεργίας, κυρίως νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κακοπληρωμένα 3ωρα και 4ωρα σε καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μαύρης εργασίας. Βέβαια, τα προβλήματα της σχολής των ΕΜΜΕ δεν περιορίζονται στην πρακτική άσκηση. Επεκτείνονται στην προσπάθεια αναπροσαρμογής των σπουδών στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και στην έλλειψη ενιαίου κτιρίου που να καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες του τμήματος, έλλειψη που καθιστά ανέφικτη την συγκρότηση και ανάπτυξη πραγματικής φοιτητικής κοινότητας.
Επίσης, η διαγραφή μεταπτυχιακών φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και της ρύθμισης για όρια στο χρόνο φοίτησης. Και βέβαια μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία στεκόμαστε δίπλα και στον αγώνα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών ο οποίος μπήκε και αυτός δυναμικά στο χορό των κινητοποιήσεων. Θεωρούμε τη στάση τους αυτή άκρως υπονομευτική έστω και για τη δημιουργία του κοινού μετώπου αγώνα (που οι ίδιοι ευαγγελίζονταν τον Μάη και τον Ιούνη) και για αυτό απαιτούμε αφενός την άμεση σύγκληση του Ενιαίου συλλόγου μελών ΔΕΠ και αφετέρου να αποσαφηνίσουν τη θέση τους απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις» και στον αγώνα μας. Τώρα που η επίθεση ενάντια στα συμφέροντα και στο μέλλον μας κορυφώνεται, τώρα πρέπει να οξύνουμε και τον αγώνα μας! Με πολύμορφες δράσεις (καταλήψεις, πορείες, μπλοκαρίσματα δρόμων, παρεμβάσεις ενημέρωσης κ.α) και σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τα υπόλοιπα αντιστεκόμενα κομμάτια που πλήττονται άμεσα από τις αλλαγές αυτές (μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι και άνεργοι) πρέπει να δώσουμε δυναμική απάντηση ενάντια στις προσταγές του κεφαλαίου. Στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης καλούμε τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και τα συνδικάτα να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας και επιπλέον απαιτούμε από την ΓΣΕΕ αντί να σκέφτεται την ίδρυση της Ακαδημίας Εργασίας να κηρύξει γενική απεργία ενάντια στο σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Από εμάς όλους, από την ενεργή συμμετοχή μας, εξαρτάται η ανατροπή των κυβερνητικών επιλογών, η υπεράσπιση του εργασιακού μας μέλλοντος, η αξιοπρέπειά μας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.


Απαιτούμε:

-Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.
-Να μην εφαρμοστούν- να σταματήσουμε τα ψηφισμένα Νομοσχέδια για αξιολόγηση- ΙΔΒΕ- ΔΟΑΤΑΠ.
-Να αποσυρθεί ο νόμος πλαίσιο.
-Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
-Ούτε μια ώρα απλήρωτοι! Όχι στην άμισθη-επισφαλή εργασία
-Δωρεάν σπουδές, σίτιση, στέγαση, μεταφορές.
-Κατάργηση των εξεταστικών φραγμών. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-Καμία διαγραφή φοιτητών. Άρση της αντιδραστικής απόφασης της Γ.Σ. Τμήματος και της συγκεκριμένης αντιδραστικής ρύθμισης.
-Ενιαίο κτίριο που να καλύπτει όλες τις λειτουργικές και διοικητικές ανάγκες του τμήματος στο κέντρο της Αθήνας.
-Καμία αναπροσαρμογή του προγράμματος σπουδών!
-Άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των 2 συλληφθέντων της 22ης/2/2007
- Καμία δίωξη αγωνιστών από πανεκπαιδευτικές πορείες.

Προχωράμε σε:

-Κατάληψη διαρκείας, με νέα Γενική Συνέλευση Φοιτητών τη Δευτέρα 5/3/2007 και ώρα 15.00 (Καλαμιώτου Α’)
-Συμμετοχή στο πανελλαδικό-πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1/3/2007 (ώρα 12.00 Προπύλαια). Προσυγκέντρωση στις 11.00 στην Καπνικαρέα.
-Ενιαίο συντονισμό με φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Συντονισμός και με άλλα κοινωνικά αντιστεκόμενα κομμάτια (άνεργοι, εργαζόμενοι, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές κοκ).
-Καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, μπλοκαρίσματα δρόμων και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.
-Καθημερινή ανοιχτή συνέλευση κατάληψης. Η συνέλευση κατάληψης να έχει όλη την ευθύνη της κατάληψης και των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Να γίνει προσπάθεια για κινηματική και πολιτική ενοποίηση όλων των συνιστωσών του κινήματος ( ανέργων, εργαζομένων, μαθητών, καθηγητών, δασκάλων, φοιτητών κοκ). Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ του Συλλόγου.
-Συμμετοχή του συλλόγου στο ενιαίο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, στη βάση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης χωρίς εκλεγμένο αντιπρόσωπο, με σκοπό το συντονισμό δράσης.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

26/02/07:ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 22ης ΦΛΕΒΑΡΗ

ΨΗΦΙΣΜΑ
ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε.
( 26/2/2007)


Την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου, ημέρα ονομαστικής ψηφοφορίας για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και ενώ η κυβέρνηση έχει καταθέσει εκ νέου τον νόμο πλαίσιο, πραγματοποιείται πανελλαδική, πανεκπαιδευτική πορεία με τη συμμετοχή 30.000 και πλέον φοιτητών οι οποίοι αντιδρούν στην συντελούμενη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Μέσα σε ένα οξυμένο κλίμα, δημιουργούνται πολλές εστίες έντασης και μπροστά στη Βουλή πραγματοποιούνται συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Ένας φοιτητής από τα Ιωάννινα, στην προσπάθεια του να περιφρουρήσει το μπλοκ των φοιτητών από την επέμβαση των ΜΑΤ, ξυλοκοπείται και συλλαμβάνεται.
Το βράδυ της ίδιας μέρας πραγματοποιείται μαζική πορεία αλληλεγγύης στον συλληφθέντα προς τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Κατά την επιστροφή της στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, η πορεία χτυπιέται απρόκλητα από τα ΜΑΤ τα οποία κάνουν εκτεταμένη χρήση χημικών και ασκούν σωματική βία ενάντια στους αλληλέγγυους φοιτητές. Το όργιο καταστολής και το κυνηγητό συνεχίζεται στα στενά των Εξαρχείων και στη συμβολή των οδών Ανδρέα Μεταξά και Θεμιστοκλέους τα ΜΑΤ προβαίνουν σε ακόμα μία σύλληψη. Οι κατηγορίες που προσάπτονται στο φοιτητή φτάνουν τα πέντε πλημμελήματα (αντίσταση κατά της αρχής, εξύβριση, διατάραξη κοινής ειρήνης, απόπειρα σωματικής βλάβης και κατοχή όπλου). Ο φοιτητής αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ( μία παρουσία τον μήνα σε Αστυνομικό Τμήμα) μέχρι να οριστεί δικάσιμος.

Στην επίθεση που δεχόμαστε, απαντάμε με τον αγώνα μας και την αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους που διώκονται.


ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 22ης/2/2007
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ